افقطارهای بیمار در بریتانیا اغلب سوژه شوخی بوده اند، اما این هرج و مرج برای کسانی که به آنها تکیه می کنند خنده دار نیست. مخصوصاً برای بسیاری در شمال انگلستان، ناامیدی به ناامیدی تبدیل شده است. راه آهن یک کالای عمومی است که عموم مردم از آن روی گردانند.
تأثیر طولانی مدت این بیماری همه گیر بر الگوهای کاری ممکن است مقصر کاهش تعداد سواران باشد. اما جای تعجب نیست که مسافران سابق از بازگشت امتناع کنند. بسیاری متوجه می شوند که قطارهای تاخیری و لغو شده، واگن های کثیف و شلوغ و توالت های شکسته سفر را بسیار غیرقابل پیش بینی یا ناخوشایند می کند و در عوض رانندگی می کنند، پرواز می کنند یا در جای خود می مانند. رکورد 4.87 درصد از قطارها در سه ماهه آخر سال 2024 لغو شد. از سال 2010، کرایه ها تقریباً دو برابر سریعتر از دستمزدها افزایش یافته است.
برنامه های حزب کارگر برای ملی کردن مجدد صنعت ریلی در اولین دوره خود، که روز پنجشنبه توسط لوئیز هی، وزیر حمل و نقل سایه بیان شد، معقول و خوشایند است. ارائه آنها به عنوان مدرکی مبنی بر آمادگی حزب برای ایجاد تغییرات “جسورانه” در سیاست، همانطور که مقامات حزب کارگر انجام داده اند، یک چیزی طولانی است. در عوض، آنها راه‌حلی عمل‌گرایانه برای شکست آشکار تثبیت ایدئولوژیک محافظه‌کاران بر بخش خصوصی، صرف‌نظر از تناسب آن برای کار در دست، هستند.
اشتها آشکار است: از هر 10 نفر هفت نفر طرفدار ملی شدن هستند. در واقع، بسیاری از بخش‌های سیستم قبلاً به دلیل شکست خصوصی توسط دولت بازپس گرفته شده است. شبکه ریل در سال 2014 به بخش عمومی بازگشت و تقریباً از هر چهار سفر مسافری، یک سفر، از جمله در ولز و اسکاتلند، در قطارهایی انجام می‌شود که توسط اپراتور آخرین راه‌حل وزارت حمل و نقل اداره می‌شوند. رهبران تجاری و سیاستمداران در شمال اخیراً به دولت گفته اند که ساحل غربی آوانتی را نیز تصاحب کند. انتظار می رود بقیه قراردادها در دوره بعدی مجلس منقضی شود، اما خودروهای نورد در دستان خصوصی باقی خواهند ماند.
جدای از مالکیت، پیشنهادهای اصلاحات ساختاری اساساً طرح‌هایی را که برای بوریس جانسون در جریان بررسی راه‌آهن به ریاست کیث ویلیامز، مدیر اجرایی سابق بریتیش ایرویز طراحی شده بود، کپی می‌کند. اما محافظه‌کاران نمی‌توانند به گرمی و سردی دمیدن اعتبار بدهند. آنها گفتند که سیستم جدید کارآمد سالانه 1.5 میلیارد پوند صرفه جویی می کند. خانم هی تخمین می زند که حذف “هزینه های اصطکاک” دخالت بخش خصوصی، مانند مشاجرات قانونی، می تواند 700 میلیون پوند دیگر صرفه جویی کند.
او عاقل بود که هشدار داد که هیچ راه حلی یک شبه وجود نخواهد داشت. همانطور که بیانیه آسلف در مورد اعتصابات بیشتر در اوایل این هفته تاکید کرد، مشکلات ریشه دوانده است. با توجه به اینکه روابط کاری چقدر بد شده است، یک شروع تازه ممکن است کمک کند. با این حال، ثبات کلید خواهد بود. از سال 2010، این کشور هفت منشی حمل و نقل داشته است. یک تیم متعهد برای موفقیت ضروری است.
عموم مردم هنوز هم برای خدمات قطار ارزش قائل هستند و به آنها متکی هستند. اما هرچه بیشتر خراب شوند، خطر دور شدن مسافران سرخورده برای همیشه بیشتر می شود. این برای کیفیت هوا و سیاست آب و هوا، برای اقتصاد و جامعه بریتانیا به طور کلی بد خواهد بود، لندن محوری بریتانیا را بدتر می کند و کشورها و مناطق را تضعیف می کند. در حالی که ممکن است برخی از برند بزرگ راه‌آهن بریتانیا دچار مشکل شوند، سیستم مورد نیاز برای اتصال بخش‌های مختلف کشور باید مایه افتخار باشد. خانم هی خاطرنشان کرد که راه آهن به نماد افول ملی تبدیل شده است. تلاش جدی برای رفع آنها همچنین امیدواری را ایجاد می کند که حزب کارگر مایل و قادر به مقابله با بخش دولتی فقیر و متوقف کردن کاهش گسترده تر است.