تری هیل بزرگ، “شخصیت غول پیکر” و انقلابی لیگ راگبی نیوساوت ولز در سن 52 سالگی درگذشت.
این مرکز تنومند با شخصیتی حبابی برای پنج باشگاه سیدنی در حرفه ای بازی کرد که از پایان NSWRL قدیمی تا طلوع NRL ادغام شده را در بر گرفت.
مانلی سی ایگلز گفت که مشخص شده است که او در حین سفر به فیلیپین بر اثر حمله قلبی درگذشت.
رئیس کمیسیون لیگ راگبی استرالیا پیتر ولندیس گفت که هیل یک “فوتبالیست فوق العاده با استعداد” بود.
دبلیو می‌گوید: «او علاوه بر اینکه یکی از مراکز بزرگ بازی بود، یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌ها نیز بود، شخصیتی غول‌پیکر که بازیکنانی که در طول دوران طولانی‌اش در لیگ برتر در کنارش بازی می‌کرد، همه او را دوست داشتند.» لندیس.
هیل در خطرناک ترین حالت خود قرار داشت درست زمانی که جنگ سوپرلیگ رمز را پاره کرد، 14 بار به نمایندگی از آبی ها و کانگوروها در 9 آزمون، قهرمان جام جهانی 1995 شد.
اما هواداران او از اقدامات او در خارج از زمین به اندازه تلاش، تکل و تکل او قدردانی کردند.
موفق ترین دوران او در Manly بود، جایی که او بین سال های 1994 و 1999 بازی کرد.
تونی مسترو، مدیر اجرایی Manly گفت: “تری نه تنها در Sea Eagles، بلکه در سراسر لیگ راگبی که برای چندین باشگاه بازی می کرد، شخصیت بسیار محبوب و مورد احترامی بود.”
ما به نمایندگی از کل کارکنان Sea Eagles عمیق ترین و صمیمانه ترین تسلیت خود را به خانواده و دوستان تری در این زمان سخت ابراز می کنیم.
از تری همیشه در مانلی با عشق یاد می شود.
جف تووی، که کاپیتان هیل در دوران نخست وزیری مانلی در سال 1996 بود، گفت که هیل یک “دوست خوب” بود.
تووی گفت: “او کارهای خوبی برای هم تیمی هایش انجام داد.” عمیق ترین تسلیت من به خانواده او.
لبخند درخشان و اشتیاق ظاهراً بی پایان او برای فروشنده لباس مردانه لووز مناسب بود، زیرا او در بیشتر دوران بازیگری خود در تبلیغات تلویزیونی کمدی سبک بازی کرد.
او همچنین با صلیب‌های ساختگی با جلیقه‌های طلایی از پیست مسابقه سگ تازی Dapto در برنامه The Footy Show کانال نه حضور داشت.
پس از تبلیغ خبرنامه
داریل برومن، مفسر سابق لیگ راگبی و پروپاقرص، در X نوشت که این خبر “غم انگیز” بود.
او گفت: در ابتدا شک داشتم که آیا او را دوست دارم یا نه. با این حال، زمانی که هم در Lowes و هم در The Footy Show با او وقت گذراندم، احترام من برای او بیشتر شد.
او یک لاریکین بود، اما در عمق وجود او پسر خوبی بود. RIP Tezza.”
هیل خوشحال بود که به خودش می‌خندید، اما از طریق 246 مسابقه درجه یک، خودش را به عنوان یکی از سرسخت‌ترین رقبای لیگ راگبی و یک میانه راست موثر معرفی کرد.
در یک درگیری معروف اوریجین در سال 1999، او با گوردن تولیس، نگهبان کوئینزلند، دور و بر هم رفت.
هیل حتی قبل از شهرت تلویزیونی و موفقیت‌هایش در میدان، نشان خود را در بازی گذاشته بود.
او کار خود را با ساوتز آغاز کرد اما قبل از اینکه درفت NSWRL او را مجبور کرد در سال 1991 برای خروس ها بازی کند، موافقت کرد که به وستز بپیوندد.
هیل یکی از برجسته ترین بازیکنان در میان بیش از 100 مدعی در پرونده حقوقی موفق علیه NSWRL بود که پایان درفت در لیگ راگبی بود.
او پس از یک فصل بازی در Bondi، که به دلیل تشخیص پریکاردیت – تورم بافت اطراف قلب، به 13 مسابقه محدود شد، توانست به وست بپیوندد.
او پس از مدتی با تیم Wests Tigers که به تازگی ادغام شده بود، پیش از بازگشت کوتاهی به Manly در سال 2005، بازنشستگی خود را اعلام کرد.