Eدر سال از فوریه تا ژوئن، آواز پرندگان صبح زود یکی از پررنگ ترین جلوه های بهار است. در اواخر زمستان، پنجره اتاقم را قبل از خواب باز می کنم تا آن ترکیب باورنکردنی از فلوت، سوت و صدای جیر جیر را بشنوم که وقتی از خواب بیدار می شوم قبل از سحر شروع می شود. من به لایه‌هایی از آهنگ‌هایی گوش می‌دهم که همزمان از دور و نزدیک می‌آیند.
اما امسال، گروه کر سپیده دم که زمانی موسیقی متن فیلم بهار در مرکز کمبریج بود، از هم پاشید. در سال 2023، به طور قابل توجهی ساکت‌تر و شگفت‌آورتر بود. برفک ها خسته شده اند و صدای برفک آواز به کلی شنیده نمی شود. فنچ ها – زمانی یکی از رایج ترین خوانندگان باغ بودند – ناپدید شدند، همانطور که فنچ هایی که آواز آنها در اوایل فوریه یکی از اولین تاییدات شنیداری طولانی شدن روزها بود، ناپدید شدند. صدای تق تق شادی گنجشک های خانه به گوش نمی رسد و صدای آشنای تیتر زغال خاموش شده است. تالارهای دم دراز الان کمیاب هستند و امسال تا الان حتی یک کلاه سیاه نشنیدم. جوانان بزرگ و آبی، رابین ها و گلدفینچ ها هنوز در اطراف هستند، اما در تعداد کمتر.
خیابان همیشگی حومه شهر ما، با خانه‌های ادواردیایی و چند خانه نیمه‌فراز بین جنگ‌ها. ما خوش شانس هستیم که باغ هایی با درختان بالغ، بوته ها، چمن ها و مناطق لانه سازی زیادی داریم که همه آنها در طول سال ها شبیه به هم هستند. با این حال، منطقه اکنون به طرز وحشتناکی ساکت است. من به این سوال فکر کرده ام که چرا این بهار غیرمعمول آرام بسیار زیاد است.
گربه ها و زاغی ها وجود دارند، اما آنها همیشه در اطراف بوده اند. گنجشک عجیب ظاهر می شود، اما نه بیشتر از حد معمول. بیماری ها، از جمله آنفولانزای پرندگان، یک مشکل برای بسیاری از گونه ها در سطح ملی است، اما شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد تاکنون آسیب خاصی به جمعیت پرندگان آوازخوان وارد کرده است. به نظر می رسد مکان های لانه سازی یکسان هستند و نمی توانم تصور کنم که چرا استفاده از آفت کش ها به طور ناگهانی افزایش می یابد.
با این حال، یک عامل وجود دارد که به نظر من، همراه با بسیاری دیگر، ممکن است اخیراً بر وضعیت تأثیر گذاشته باشد: بحران آب و هوا. خشکسالی و گرمای شدیدی که در سال 2022 به انگلستان رسید، خاک را به بتن تبدیل کرد. درختان در تابستان برگ های خود را می ریزند و تالاب ها و حوض ها تبخیر می شوند و تشت های جامد گل خشک شده را تکان می دهند. این آب و هوا ضربه سختی به جمعیت بی مهرگان وارد کرده است. علاوه بر گرما، اختلال در الگوهای فصلی نیز به نوبه خود بر زمان در دسترس بودن غذای حشرات برای جوجه ها تأثیر گذاشت. به نظر می رسد حشرات بسیار کمی نسبت به بهارهای قبلی وجود داشته باشد.
همه جا متفاوت است، رویدادهای شدید آب و هوایی و اثرات آنها بر حیات وحش از مکانی به مکان دیگر متفاوت است، و تعیین ترکیب عوامل مؤثر بر جمعیت را دشوار می کند. دوستان و همکاران در سرتاسر کشور تصویری متفاوت را گزارش می‌کنند و برخی مانند سال‌های گذشته صدای کر سپیده‌دم را می‌شنوند. اما در منطقه شهری شرقی ما، تغییرات چشمگیر است.
پس چه می توان کرد؟ نگهداری درختان و درختچه ها و افزودن گونه های مناسب بیشتر و ایجاد سایه، منابع غذایی و مکان های لانه سازی مفید خواهد بود. حوضچه های حیات وحش بیشتر برای تامین غذا و آب آنها. چمنزارهایی با مزارع بریده نشده و گوشه‌های وحشی‌تر که غذا و مکان‌های لانه‌سازی را فراهم می‌کنند. با آفت کش های باغ خداحافظی کنید. زنگوله‌ها و تغذیه گربه‌ها برای جلوگیری از عفونت تمیز می‌شوند تا به پرندگانی کمک کنند که با این تغییرات بزرگ کنار بیایند.
زمانی که بحران آب و هوا مورد بحث قرار گرفت، بیشتر تمرکز بر مکان های دور – بنگلادش، مالدیو، قطب شمال بود، اما اکنون این موضوع محلی، شخصی و کاملاً نگران کننده است.
یکی از راه های مقابله این است که پنجره را بسته نگه دارید. بهترین راه برای کمک به بهبودی پرندگان، اقدام در باغ ها و پارک های ما و تلاش مضاعف در اتاق های هیئت مدیره و بین دولت ها برای حرکت با جاه طلبی صفر است. اگر بخواهیم حیات وحش را در شرایط شدید زنده کنیم، خط مقدم هم جهانی و هم محلی است.
تونی جونیپر CBE یک محیط بان و رئیس شرکت طبیعی انگلستان است