اسهرازگاهی درباره پدیده کمدین هایی که کتاب می نویسند، اینیسم به وجود می آید. به ندرت پیش می آید که یک کمیک در صفحه موفق تر از میکروفون باشد. بنابراین یک قدم به جلو، فرن برادی، که خاطراتش شخصیت زن قوی، درباره تجربیاتش به عنوان یک زن مبتلا به اوتیسم تشخیص داده نشده است، جوایز و تحسین گسترده ای را به دست آورد – و همچنین به نظر می رسد که حرفه استندآپ اسکاتلندی را تقویت کرده است. اعتقاد بر این است که موفقیت کتاب عاملی برای تضمین کنسرت های بردی در جشنواره نتفلیکس Is a Joke در لس آنجلس در ماه آینده است، و همچنین این ویژه جدید در استریمر، با عنوان اوتیسم بیکینی ملکه، از طرفداران خاطرات دعوت می کند تا بیایند و نمونه های بیشتری را مشاهده کنند. از همان.
آیا این چیزی است که آنها به دست خواهند آورد؟ خوب، آنها مطمئناً ضربه قدرتمندی از شخصیت بی عاطفه 37 ساله دریافت خواهند کرد، زیرا بردی، که سال گذشته در یک کنسرت در بریستول فیلمبرداری شده بود، به ریف های سختی درباره ازدواج و روابط می پردازد. اطلاعات زیادی در مورد تجربه او با اوتیسم در دست نیست، حداقل به طور مستقیم. این موضوع به طور موثر در پنج دقیقه اول با یک تهوع زبانی در مورد تنوع عصبی او که یک “ابرقدرت” است راه اندازی می شود. همچنین یک شوخی در مورد وضعیت تشخیص داده نشده او وجود دارد که در بیزاری بردی از لمس یا در آغوش گرفتن مادرش ظاهر می شود، که به نظر این بیننده کمتر از اسکاتلندی اوتیستیک به نظر می رسید.
چگونه جرأت می کنم چنین کلیشه های تحقیرآمیز ملی را تداوم بخشم؟ خب، احتمالاً خودنمایی می‌کند: خود برادی تعمیم‌های گسترده‌ای درباره کشور خود (و من) انجام می‌دهد، برخی آشنا (ما ناشایست و ناسالم هستیم)، برخی دیگر کمتر (ظاهراً ما مخالف سقط جنین هستیم). اما اگر اسکاتلندی را که او توصیف می‌کند ندانم، مطمئنم که با تجربه خودش همخوانی دارد، در یک محیط نسبتاً سخت کاتولیک بزرگ شده است، دائماً احساس اضطراب و قضاوت می‌کند، و تلاش می‌کند بفهمد چرا به نظر نمی‌رسد مناسب باشد.
با این حال، این فقط داستان پس زمینه است، مشکل اصلی سریال میانسالی ستاره Taskmaster 2022، احساسات مختلط او درباره سکونت و زندگی در یک رابطه طولانی مدت است. مطالب او در مورد نهاد ازدواج قوی ترین مطالب این مجموعه است: آنجاست که او هدفی می یابد که شایسته بدبینی دمنده اش باشد. “من نمی توانم تصور کنم با چیزی جز کنایه ازدواج کنم” یک عبارت جذاب است، و وحشت او این است که او جذابیت فرضی یک اعلام عمومی عشق (در واقع “یک نوار جنسی از احساسات من”) را در مقابل مخاطبان خانواده ها در نظر می گیرد. و دوستان.
این روال به طور مناسب تمرکز خود را گسترش می دهد و فرصتی را برای بررسی پیشینه نه چندان عاشقانه بردی و دوست پسرش و همچنین تجربه شکست خورده اخیر او در تلاش برای مذاکره با یک شراکت مدنی باز می کند. این دیدگاه عمل‌گرایانه از ازدواج سپس ما را به یک ابهام خیره‌کننده در مورد کمک به مرگ سوق می‌دهد، که تیرگی آن تنها با مضحک بودن فیلم‌نامه‌ای که بردی پیرامون آن می‌سازد، مطابقت دارد. این اوج اجراست، جایی که مضامین متفاوت است – پیری. کاتولیک؛ روابط – در لحن صدا (لهجه خشن غرب لات، جهان بینی سخت جوشان) که فقط برادی می تواند داشته باشد ترکیب می شوند.
در کنار آن مواد دیگری وجود دارد – مثلاً نفرت از لندن، یا ایده شروع یک رابطه جدید در میانسالی – که کمتر متمایز به نظر می رسد. روال‌های خنده‌داری نزدیک به پایان وجود دارد، یکی در پاسخ به اظهارات تند مادربزرگ فرن در مورد تامپون، دیگری در مورد عشق او به گربه‌ها (نه همه چيز گربه ها) – که هر دو بدبینی را کاهش می دهند، اما همچنان بی ادبی و دمدمی بودن را ارائه می دهند. فینال تعاملی او با مخاطبان موسیقی خنده دار ایجاد می کند. این ویژه ممکن است جایزه شخصیت قوی زن را تکرار نکند، اما این پیشنهاد قوی از سوی مجری است که واقعا صدای خود را هم در صفحه و هم روی صحنه پیدا کرده است.