تعداد زیادی سرود ولزی، که گمان می‌رود توسط کمیته‌های کاملاً مرد «لغو» شده‌اند، زیرا آنها رویکرد باز آنها را در مورد مسائلی مانند سلامت روان و اعتیاد دوست نداشتند، پیدا شده‌اند و در 50 کلیسای کوچک در سراسر کشور اجرا می‌شوند.
لوون استفان خواننده فولکلور ولزی در حال کار در آرشیو موزه بود که با ضبط سرودهایی به زبان ولزی روبرو شد که قبلاً هرگز نشنیده بود.
من می دانستم که آنها در سرود فعلی نیستند. من نسخه های قدیمی را بررسی کردم و با کارشناسان سرودهای ولزی صحبت کردم، و در واقع آنها در هیچ یک از سرودهای قدیمی نبودند.
این سرودها توسط مورخ رابین گویندوف، کارشناس فولکلور و تاریخ شفاهی که از سال 1964 در موزه تاریخ ملی سنت فاگانز کار می‌کرد، ضبط شد. او با ضبط اشعار، معماها، شعر و سرودهای عامیانه به سراسر کشور سفر کرد.
قدمت بسیاری از سرودها به قرن هجدهم برمی‌گردد و از نسل‌ها به نسل‌ها منتقل شده است. استفان گفت: “آنها محاوره ای هستند و اشعار بسیار مرتبط هستند. هیئت هایی بودند که انتخاب می کردند کدام سرودها در سرودها گنجانده شود. اینها انتخاب نشده بودند، اگر بخواهید انتخاب نشده بودند.
بسیاری از آنها در مورد اعتیاد، بیماری روانی، جنبه تاریک روان هستند. می دانید، شما یکی دارید که در مورد مستی و الکلیسم است که به نوشیدن شراب از سرداب خدا تبدیل می شود.
«و شما مطالب بسیار جزئی و تاریکی در مورد ضربه زدن در جهنم دارید. و مرد کلید در را باز نمی کند، می دانید، اجازه نمی دهد وارد شوند. و سپس همه این افراد دیگر را می بینند که از در عبور می کنند. به نظر من آن را بسیار تاثیرگذار و بسیار مرتبط می دانم.
“بسیاری از همسالان من فکر می کردند، چرا او سرود می خواند؟ درست است. این خیلی جالب نیست، اما آنها زندگی من را از نظر موسیقی تغییر دادند. آنها مرا تنها نگذاشتند. این مسئولیت من بود که آنها را به اشتراک بگذارم. احساس می کردم با آنها ارتباط واقعی دارم. آنها واقعاً یک گنج هستند.”
تور Tafod Arian/Silver Tongue در زمانی برگزار می شود که نگرانی های زیادی در مورد کاهش موزه ها و کتابخانه ملی ولز وجود دارد. او گفت: «این کار بدون کمک و تخصص افرادی که در آرشیو کار می کنند امکان پذیر نیست.
استفان با نوادگان خوانندگان سرود در نوارهای ضبط شده تماس گرفت تا با آنها در مورد این پروژه صحبت کند و در طول اجراهای خود با صدای قدیمی آواز می خواند.
«احساس یک اشتراک واقعی است، بازگرداندن آنها، بازگرداندن آنها به مکانی که در آن متولد شده اند. مردم بسیار هیجان زده هستند که بخشی از آن باشند. من اصلاً احساس نمی‌کنم که این یک پروژه انفرادی است، زیرا همه ما با هم در آن هستیم.”
الن الیس، مدیر هنری فستیوال فرهنگی ملی Eisteddfod ولز، که از این پروژه حمایت می کند، گفت: “تور a cappella تمام کارهای او را به مردم بازمی گرداند و من مشتاقانه منتظرم تا ببینم اجراهای انفرادی چگونه توسعه یافته و تغییر می کنند. ماه های آینده.”