تحقیقات نشان داده است که آلودگی صوتی ناشی از ترافیک مانع از رشد جوجه ها می شود، حتی زمانی که آنها در داخل تخم هستند.
این مطالعه نشان داد که پرندگان و جوجه‌هایی که در معرض سر و صدای ترافیک شهری قرار دارند، اثرات منفی طولانی‌مدتی بر سلامت، رشد و تولید مثل خود دارند.
دکتر Mylene Mariette، متخصص ارتباطات پرندگان در دانشگاه دیکین استرالیا و یکی از نویسندگان این مطالعه که در مجله Science منتشر شده است، می گوید: «صدا تأثیر بسیار قوی و مستقیم تری بر رشد پرندگان دارد که قبلاً می دانستیم. عاقلانه است که برای کاهش آلودگی صوتی بیشتر تلاش کنیم.»
تعداد فزاینده ای از تحقیقات نشان می دهد که آلودگی صوتی باعث ایجاد استرس در پرندگان می شود و برقراری ارتباط را برای آنها دشوار می کند. اما اینکه آیا پرندگان در سنین پایین به دلیل تحت تاثیر قرار گرفتن آنها از سر و صدا رنج می برند یا به این دلیل که صدا محیط زیست و مراقبت والدین آنها را مختل می کند، هنوز مشخص نیست.
تیم ماریت به طور منظم تخم‌های فنچ گورخر را در معرض پنج روز سکوت قرار می‌دادند، یا با پخش آهنگ‌های تسکین‌دهنده فنچ گورخری یا با ضبط صداهای ترافیک شهری مانند موتورها و اتومبیل‌های در حال عبور. آنها همین کار را با جوجه های تازه متولد شده حدود چهار ساعت در شب به مدت 13 شب انجام دادند بدون اینکه پرندگان مادر را در معرض صدا قرار دهند.
آنها مشاهده کردند که تخم پرندگان تقریباً 20٪ کمتر در معرض صدای ترافیک قرار می گیرند. جوجه هایی که از تخم خارج شدند بیش از 10 درصد کوچکتر و تقریباً 15 درصد سبکتر از سایر جوجه ها بودند. وقتی این تیم گلبول‌های قرمز خون و تلومرهای آنها را تجزیه و تحلیل کردند – بخشی از DNA که با افزایش سن و استرس کوتاه‌تر می‌شود – آنها از همتایان خود فرسوده‌تر و کوتاه‌تر بودند.
این اثرات حتی پس از اینکه جوجه‌ها دیگر در معرض آلودگی صوتی قرار نگرفتند ادامه داشت و چهار سال بعد به سال‌های باروری آنها منتقل شد. پرندگانی که در مراحل اولیه زندگی با سر و صدا مزاحم شدند، کمتر از نیمی از همتایان خود فرزندان تولید کردند.
ماریت گفت: «ما انتظار داشتیم برخی از اثرات را داشته باشیم، اما انتظار نداشتیم تا این حد شدید باشد، به خصوص که قرار گرفتن در معرض آلودگی صوتی نسبتاً ملایم بود و تنها چهار ساعت در روز ادامه داشت. “این واقعاً بسیار شگفت انگیز بود.”
رابرت دولینگ، متخصص شنوایی حیوانات در دانشگاه مریلند در ایالات متحده که در این مطالعه شرکت نداشت، می‌گوید: «ما به طور کلی بر اساس بسیاری از مطالعات فرض می‌کنیم که پرندگان بسیار جوان، به ویژه در تخم‌ها، صدای بسیار ضعیفی دارند یا صدایی ندارند. . پژوهش. اما “این مطالعه شبح اثرات گسترده، منفی و بلندمدت نویز بر توسعه را افزایش می دهد.”
هانس اسلببکورن، استاد اکولوژی و رفتار آکوستیک در دانشگاه لیدن هلند، که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت که به ویژه شگفت زده شده است. وقتی تیم او آزمایش هایی را انجام داد که جوجه ها و والدین آنها را در معرض آلودگی صوتی متوسط قرار دادند، هیچ تأثیری بر رشد جوجه ها پیدا نکردند.
Slabbeckorn پیشنهاد کرد که تغییرات در رفتار والدین – مانند نحوه تماشای دقیق‌تر لانه‌هایشان – می‌تواند از اثرات منفی صدا بر روی جوجه‌ها جلوگیری کرده یا آن را جبران کند.
پس از تبلیغ خبرنامه
«واقعاً انتظارش را نداشتم [such a] مطمئناً تأثیر زیادی خواهد داشت.» اسلابکورن گفت. او افزود که ماهیت تجمعی این اثرات منفی ممکن است «در نهایت مشکل‌سازترین باشد». به خصوص اگر شرایط پر سر و صدا واقعاً مکرر یا طولانی باشد، مانند مورد پرندگانی که در مناطق پر سر و صدا، نزدیک فرودگاه ها یا آزادراه های شلوغ زندگی می کنند.
تحقیقات او همچنین نشان داد که پرندگان در فرودگاه ها در معرض چنان صدای بلندی هستند که می توانند تا حدی ناشنوا شوند.
برای تعیین دقیق تعداد پرندگان و کدام گونه‌ها این سطوح به داده‌های بیشتری نیاز است، و مشخص نیست که آیا حجم، الگو، زمین یا سایر عناصر سر و صدای ترافیک است که پرندگان جوان را مزاحم می‌کند یا مکانیسم پشت اثرات مشاهده‌شده.