چرخش ژاوی در بارسا نشان می دهد که جدایی با وجود روزهای سخت دشوار است | بارسلونا

بخاوی هرناندز گفته است که شغل سرمربی بارسلونا “سخت و ناخوشایند” است اما در نهایت این تمام چیزی است که او می خواست و به دست آورد. او نیز تمام چیزی است که آنها دارند. و اینجا چهارشنبه شب است، سه روز بعد از اینکه تمام امیدها برای قهرمانی در لیگ خاموش شد، هشت روز پس از حذف مجدد او از اروپا، 88 پس از اعلام رفتنش و آن را “رهایی” نامید، تصمیم گرفت که او را ترک کند. بعد از همه چیز ادامه دهید در نهایت، او نه می توانست رها کند و نه آنها.

ژاوی روز پنجشنبه گفت: “من مشکلی برای تغییر نظرم ندارم.” زمانی که او گفت که در 27 ژانویه می رود، بارسلونا برای اولین بار در 60 سال گذشته 5 گل در خانه دریافت کرد، شکستی که او آن را تصویری از فصل توصیف کرد: خودساخته و پوچ، یک فروپاشی کامل. او عادت داشت جانشینی خود را به جوایز، قانون اول مربیگری، نسبت دهد. با شکست 5-3 از ویارئال، آنها 10 امتیاز از صدر جدول فاصله دارند. آنها همچنین در فینال سوپرکوپا به رئال مادرید و در مرحله یک چهارم نهایی کوپا دل ری به اتلتیکو مادرید باختند و هر کدام چهار بار گل خوردند. علاوه بر این، عمیق تر از شکست بود.

او به دوستانش گفت که سرمربی بارسلونا زندگی نیست، ادامه دادن فایده ای ندارد. او می رفت، اما هنوز نه. او تا پایان فصل مراقب این کار بود و سپس رفت. خوان لاپورتا علناً اعلام کرده است که این فرمولی بود که او فقط از آن استفاده کرد زیرا ژاوی است و ژاوی یک افسانه است. این بدان معنا نیست که رئیس جمهور ممکن است آن را نبیند، و مواقعی وجود داشت که این گزینه حتی نزدیک بود. ژاوی گفت: این تصمیم برگشت ناپذیر بود. حتی اگر آنها لیگ قهرمانان را بردند، او راه می رفت.

آنها لیگ قهرمانان را نبردند. هیچ کس هرگز تصور نمی کرد که این کار را انجام دهد. بارسلونا پس از تاثیرگذاری در پاریس، در بازی برگشت مقابل پاری سن ژرمن شکست خورد. پنج روز بعد باختند کلاسیکبا 11 امتیاز پشت سر مادرید. هفت گل در دو بازی بالاخره فصل را به پایان رساند.

و با این حال، روز چهارشنبه، ژاوی با مدیر ورزشی دکو در زمین تمرین باشگاه سنت خوان دسپی ملاقات کرد، جایی که آنها قبل از رفتن به خانه در لاپورتا جلسه ای برگزار کردند. جاوی حوالی ساعت 7:30 بعدازظهر رسید و سعی کرد ماشین را به عقب برگرداند و در یک پارکینگ تنگ در خیابان قرار بگیرد. لاپورتا، نایب رئیس رافا یوسته و الخاندرو اچواریا که هیچ سمتی در باشگاه ندارد اما نزدیک ترین فرد مورد اعتماد لاپورتا است، منتظر او بودند. حدود یک ساعت بعد، سایر کارگردانان وارد شدند. تا ساعت نه آنها سفارش غذای ژاپنی می دادند. ژاوی ماند.

لاپورتا گفت: بعد از بازی رئال مادرید با ژاوی صحبت کردم و همیشه واضح بودم که می‌خواهم او ادامه دهد. “ثبات برای موفقیت بسیار مهم است.”

شوک بود، اما اینطور نبود. این تصمیمی است که شک و شبهه ایجاد می کند، این ظن است که همه چیز طبق برنامه پیش نرفته است – این که هیچ برنامه ای وجود ندارد – و بخش هایی از آن وجود دارد که کاملاً منطقی نیستند، اما صرف نظر از هر اتفاقی دقیقاً شگفت انگیز نیست. داشت می آمد. در نهایت جدایی خیلی سخت بود. با هم بودن خیلی بد نبود

سانتی کازورلا داستانی را روایت می‌کند که چگونه ژاوی بابت تنها گذاشتن او در السد هنگام بازگشت به بارسلونا عذرخواهی کرد. او گفت: “سانتی، این رویای من است، کاری بسیار شخصی که می خواهم انجام دهم.” این تنها کاری بود که او می خواست انجام دهد، اجتناب ناپذیر بودن بازگشتش، حتی اگر در آن لحظه اتفاق نیفتد. ، او انتظار داشت.

با این حال، خانه آنطور که او انتظار داشت نبود. او در بحبوحه بحران وارد شد، بارسلونا را به سوپرجام رساند، مادرید را 4-1 در فینال شکست داد و قهرمان لیگ شد، یک دستاورد واقعی، اما این کافی نبود. او یک پاکدامن، یک ایدئولوگ، یک مدافع ایمان فوتبال بود، اما نحوه بازی آنها چندان هاوسا نبود. در اروپا، بارسلونا در دو فصل چهار بار حذف شده است. سپس در این فصل اوضاع بدتر شد. بیشتر از همه غم انگیز بود. چیز عجیبی هم وجود داشت: مربی “بارسلونا” باید فوتبال را بفهمد و باشگاه را بشناسد. او از همه مردم به نظر می رسید از دومی شگفت زده شده است.

“[The job] از نظر سلامتی، سلامت روانی، خلق و خوی و وضعیت عاطفی شما بسیار خسته کننده است.” “من پسر مثبتی هستم، اما انرژی پایین، پایین و پایین می‌رود تا زمانی که بگویی “این معنی ندارد.”

او احساس می کرد که کار خوبی انجام داده است، اما به رسمیت شناخته نشد که کار او مورد قدردانی قرار نگرفت. او محدودیت های ناشی از بحران مالی را دید و فوتبالیست های مورد نظر خود را ندید. او زمانی را صرف تلاش کرد تا بازیکنانی را متقاعد کند که بیایند که در اعماق وجود، باشگاه می‌دانست هرگز نمی‌تواند باشد. او دید که فکر می کرد چه می شود – باید – چه در بارسلونا و چه در خارج از او دفاع نکرد. ماه گذشته وقتی ناپولی را شکست دادند، با صراحت پرسید: “حالا با “دلقک اروپا” چه کنیم؟ این لینک از مقاله یکی از بهترین روزنامه نگاران کاتالونیایی گرفته شده است که ژاوی منتظر حضور در کنار او بود. ماه ها قبل هم این اتفاق افتاد.

گفتن اینکه او می رود و همه چیز را پشت سر گذاشت، به ژاوی احساس آرامش داد، آزادی که موقتی بود. همچنین دید که اوضاع کمی تغییر کرد. ابتدا محیط زیست پس از هر بازی، در هر کنفرانس مطبوعاتی، او جولان می دهد، گویی سعی می کند خود را متقاعد کند و این تصمیم را توجیه می کند: از زمانی که گفتم می روم تیم بهتر است. او هرگز واقعاً توضیح نداد که چرا – و اگر برایش خوب بود که می‌گفت که می‌رود، ارزش این را دارد که بپرسیم حالا چه می‌گوید که می‌ماند – اما او آن را بارها و بارها تکرار کرد. نتایج بهبود یافته است. آنها 13 بازی را بدون شکست پشت سر گذاشتند و 10 بازی را بردند.

بازیکنان پاسخ دادند. حتی برخی از کسانی که ژاوی انتظارش را نداشت به هم نزدیک شدند. حتی برخی از او پرسیدند که آیا ممکن است نظرش را تغییر دهد، شاید نشانه ای از گناه، آگاهی از این که مرد جدید ممکن است تضمینی نباشد. یک مرد جدید، نه تصادفی، که بارسلونا نتوانست آن را تضمین کند.

هواداران هم پاسخ دادند. در برخی از این بازی های اروپایی، مانژوییک، خانه موقت آنها و مکانی وحشتناک برای تماشای فوتبال، واقعاً کمی احساس می کرد که در خانه است. گرما، حمایت وجود داشت. در درون، او همچنین شروع به احساس چیزی کرد که قبلاً همیشه آن را احساس نمی کرد. پیروزی مقابل ناپولی آنها را به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا برد و احساس کرد که یک گام واقعا بزرگ به عقب برگشته است. سپس در پاریس پیروز شدند. وقتی هواداران قبل از بازی برگشت به اتوبوس بارسلونا سنگ پرتاب کردند، اشتباه بود.

ژاوی دیروز گفت: «این ترکیبی از چیزهایی بود که باعث شد من این تصمیم را بگیرم. «مسئله پول یا خودخواهی نبود. هواداران نقش مهمی داشتند، بخش بزرگی از این تصمیم اعتبار آنهاست. این پروژه تمام نشده است و آنها به من محبت زیادی نشان دادند. همکاری و حمایت بازیکنان بسیار مهم بود.”

شما نمی دانید چه دارید تا زمانی که (می گویید) از بین نرود. او در واقع بود برای لذت بردن گاهی اوقات است. در هر کنفرانس مطبوعاتی همین سوال شنیده می شد. شما مطمئن نمی مانی؟ و در هر کنفرانس مطبوعاتی می گفت که چیزی تغییر نکرده است. کمی احمقانه بود، پانتومیم بارها و بارها پخش شد. ژاوی خیلی زود یک خط اضافه کرد امروز به پاسخ های او: از امروز. به روزهیچ چیز تغییر نکرده بود، یعنی همه چیز، احساسات تغییر کرده بود و فردا روز دیگری بود. آن «نه» بسیار شبیه «بله» یا حداقل «شاید» بود. در واقع، شاید اینطور باشد میتوانست بعد از همه کار کردن

پیام باشگاه نیز تغییر کرده است. هیچ جایگزین آماده ای وجود نداشت – واقعیتی که نمی توان نادیده گرفت – و شخصی که هنوز آنجا بود همه چیز را تنظیم کرد. دکو، ژوست، لاپورتا: همه شروع کردند به باز گذاشتن در، ابتدا کمی، سپس بازتر و گسترده تر. در پایان مستقیماً گفتند: سعی می کنیم ژاوی را متقاعد کنیم که بماند. هیچ وعده بزرگی وجود نداشت – بارسلونا پولی برای قراردادهای بزرگ ندارد و تابستان سخت خواهد بود – اما درک وجود دارد. و این واقعیت که آنها تلاش کردند، که او را می خواستند، معنایی داشت.

به طوری که حتی بازگشت به واقعیت، دو شکست در پنج روز پایانی قطعی نداشت. این بدترین هفته آنها بود، که کمی تعجب آور بود، و هیچ کس فکر نمی کند این هفته عالی است، اما آنها با پاری سن ژرمن و مادرید رقابت کردند که چیزی بود. از امروز هیچ چیز تغییر نکرده است، اما چهارشنبه روز متفاوتی بود. جایی که در خانه لاپورتا منتظر مردی بودند که سه ماه پیش رفته بود برگردد.