تیاین وضعیتی بود که پاریسن ژرمن چهارشنبه شب در ورزشگاه استاد دو موستوار با آن روبرو شد: لوئیز انریکه تیمی را که به شدت چرخشی شده بود به بیرون فرستاد، تیم میهمان تقریباً عنوان قهرمانی را به دست آورد و آنها مقابل لوریان با افراد با استعدادی که برای ماندن در لیگ برتر می جنگیدند دور بودند. . به نظر دستوری برای از دست دادن امتیاز به نظر می رسید و سابقه ای هم دارد: پاری سن ژرمن فصل گذشته را با تساوی در استراسبورگ و شکست در خانه مقابل کلرمون به پایان رساند. نتیجه اخیر مطمئناً جشن قهرمانی در پارک دو پرنس را خراب کرد.
با این حال، رهبران به سختی پلک زدند، حتی با رفتن اشرف حکیمی، وارن زایر امری، مارکینیاس، بردلی بارکولا و ویتیگنو به بریتانی. دبل های کیلیان امباپه و عثمان دمبله بیش از آن چیزی بود که پاری سن ژرمن برای قرار دادن بازیکن بدبخت نیاز داشت. به جهنم به توپ، 4-1.
بله، می توان بحث کرد که این تیم لورینت با بدترین خط دفاعی در لیگ است، اما آنها در این فصل بیش از حد عادلانه خود شگفتی زده اند، از جمله دو گل مقابل رن و چند تساوی با موناکو. جایگاه دوم. علاوه بر این، اینطور نیست که پی اس جی در هفته های اخیر مالیات نگرفته است – جدا از پیروزی چشمگیرش در لیگ قهرمانان اروپا مقابل بارسلونا، آنها یکشنبه با رقبای سرسخت لیون (همچنین برد 4-1) روبرو شدند و می توانستند اشتباه را بدون حتی ببخشند. در آستانه بازی هفته آینده مقابل بوروسیا دورتموند.
چنین نگرانی‌هایی وجود نداشت و این دیدار، بیشتر از برد مقابل لیون، نشان داد که تیم لوئیس انریکه چقدر متمرکز و گرسنه است. آنها علیرغم داشتن یک جفت نوجوان اولیه در سنی مایولو و یورام زاگ، که مجموعاً مجموعاً کمتر از 200 دقیقه سابقه حضور در لیگ 1 داشتند، آنها به شدت میزبان خود را شکست دادند.
پس آیا این تیم بالاخره آماده شکستن اردک خود در لیگ قهرمانان است؟ بر اساس این شواهد، شاید اینطور باشد. بله، قطعاً کالیبر حریف یک عامل تسکین دهنده است، اما آنها با 15 گل در 4 بازی اخیر خود، در حمله به گونه ای آتش می زنند که حتی با چرخش سنگین ذکر شده در اروپا مشابهی ندارد.
امباپه قطعا بخشی از آن بود، و او در روز چهارشنبه پس از اینکه یکشنبه یک تعویض استفاده نشده بود، تاثیرگذار بود، اما بیش از هر چیز، این تیم عمق و توانایی خود را برای ارائه مجموعه‌ای از گزینه‌ها در حمله نشان می‌دهد. مسلماً، همه خریدهای آنها در تلاش برای جوان‌سازی یک هسته مهاجم مسن موفق نبوده‌اند – هوگو اکیتیکه فاحش‌ترین اشتباه در این زمینه بود – اما هیئت داوران همچنان قاطعانه روی راندال کولو موانی، که گاهی به نظر می‌رسد برای تاکتیکی تلاش می‌کند، مخالف است. راحتی تحت لوئیس انریکه
اگرچه اکثر فصل طول کشید تا گرد هم آیند، اما این تیم به لطف خریدهای تابستان گذشته، یعنی دمبله، گونزالو راموس و بارکولا، به طور فزاینده ای در گزینه های هجومی خود عمیق و متنوع به نظر می رسد.
دمبله در این فصل در مقاطعی ناامید به نظر می رسد و حتی به خاطر گل نخوردن او مورد تمسخر قرار گرفته است (دومین بازی او در فصل در بازی برگشت مقابل بارسلونا بود). با این حال، اکنون با چهار بازی در سه مسابقه در این ماه، به نظر می رسد بازیکن تیزبینی باشد که برای او قرارداد بسته است. هیچ کس در لیگ 1 بیشتر از 8 پاس گل خود ندارد و فقط ادون ژگراوا از لیل دریبل های بیشتری دارد.
در واقع، دمبله ممکن است در فصل قبلی خود در لیگ 1 با رن 12 گل به ثمر رسانده باشد، اما در هیچ یک از هفت بازی موقت خود در آلمان یا اسپانیا به رقم دو رقمی نرسید. او بازیکنی نیست که گلزنی برای او مشخص باشد، و بدون این انتظار (و با گذشت زمان برای ایجاد رابطه کاری با امباپه و راموس)، به نظر می رسد که با استقرار در نقش خود در این تیم، در حال پیشرفت است.
همین امر در مورد راموو نیز صدق می‌کند، که با عملکردی عالی مقابل لیون در آخر هفته، با دو گل پیشتاز خط بود. بیش از 10 گل در لیگ برای یک بازیکن 50 میلیون یورویی انتظار می رفت، اما این رقم با در نظر گرفتن این که در کمتر از 1200 دقیقه به ثمر رسید بسیار چشمگیرتر به نظر می رسد. مانند دمبله، به نظر می رسد که او نیز بیشتر به خواسته های تاکتیکی لوئیز انریکه عادت کرده است – هفت گل از این 10 گل از ابتدای فوریه به ثمر رسیده است.
سرانجام، بارکولا نیز به نظر می رسد زنده می شود. وقتی پی اس جی 45 میلیون یورو برای این وینگر جوان پس از چند ماه حضور چشمگیر در لیون خرج کرد، خیلی ها شگفت زده شدند، اما پس از غلبه بر چند مصدومیت جزئی، او یکی از اولین نام های اخیر در لیست تیم بوده و در هر یک از آنها گلزنی کرده است. این دو در دور پایانی لیگ قهرمانان اروپا و در دو لیگ آخر آغاز می شود. مانند دمبله و راموس، این یک روند بوده و همیشه آسان نیست، اما به نظر می رسد او و مهاجمان دیگرش به طور فزاینده ای از فوتبال خود لذت می برند و در یک صفحه بازی می کنند.
پس از تبلیغ خبرنامه
البته امباپه را هم اضافه کنید که با وجود جدایی قریب الوقوع، انگیزه کمتری به نظر نمی رسد و پاری سن ژرمن به اندازه هر تیمی که در لیگ قهرمانان اروپا باقی مانده خطرناک به نظر می رسد. شما ممکن است آنها را مورد علاقه خطاب نکنید، اما بعید است که سایر تیم های باقی مانده در رقابت خوشحال باشند که خریدهای تابستانی لوئیس انریکه در نهایت خوب و در زمان مناسب انجام می شود.
موضوعات گفتگو
و در نهایت، سبز برای موناکو. با مقاومت در برابر یورش خارج از خانه به لیل، مصدومیت و محرومیت آدی هوتر به بازی منتقل شد تا پیروزی 1-0 را تضمین کند. در نتیجه، تیم شاهنشاهی پنج امتیاز از برست رتبه سوم و شش امتیاز جلوتر است ماستیف ها، که چهارم باقی می مانند. هوتر پس از آن محتاط بود و نیاز به تمرکز بر روی لیون این آخر هفته و سه حریف سرسخت تر (کلرمون، نانت، مون پلیه) برای پایان فصل را دو چندان کرد، اما آن را به عنوان “گامی بزرگ به سوی قهرمانی” ستود. لیگ” به حقیقت نزدیک تر است. پس از بدبختی های دو دوره اخیر، هوتر بهترین نتیجه را از این تیم می گیرد و اگر مصدومیت های بزرگ (کایو انریکه، بریل امبالو) و جام ملت های آفریقا نباشد، احتمالا می توانند به پاری سن ژرمن نزدیک شوند.
از قهرمان تا بدنامی – پس از چند گل حیاتی از روی نیمکت در هر یک از دو بازی اخیر مارسی، ژان لوئیس گاست، فارس مومباگنو را در برابر رقیب سرسخت نیس آغاز کرد. در حالی که تیم هنوز (به سختی) برای هفت نفر برتر لیگ 1 می جنگد، او تا نیمه دوم دوام نیاورد و در وقت های تلف شده نیمه اول کارت زرد دوم را گرفت. مارسی به تساوی ادامه داد و قبل از اینکه ملوین بارد به تساوی رسید، پیش افتاد، اما پس از اینکه میزبان برای پنجمین بار در این فصل لیگ را با 10 نفر به پایان رساند، باید فکر کنید که آیا آنها جایگاه خود را در بین هفت تیم برتر تثبیت می کردند. رشته آنها در سطح بالاتری قرار دارد.