جنیفر وکسلر در نه متری زیر سطح چمن یک زمین نورفولک در پایین یک گودال بسیار عمیق در مورد آنچه که این فضای زیرزمینی را خاص می کند صحبت می کند.
«زمان زیادی را صرف خزیدن کردم [down here]و می‌توانید به مکان‌های خاصی بروید که ابزار کسی را می‌بینید و فکر می‌کنید، کسی آن را 4500 سال پیش زمین گذاشته و هنوز اینجاست.»
“شما می توانید به معنای واقعی کلمه نشانه های آنها را روی دیوار ببینید، ابزارهایی که استفاده کردند، این یک تجربه واقعا منحصر به فرد است. و بنابراین برای من، هر بار که پایین می روم، کاملاً جادویی است.”
وکسلر یک مورخ ارشد در گریم گروز است، یک مکان ماقبل تاریخ قابل توجه در نزدیکی تتفورد، که در آن، برای چندین قرن در اواخر دوره نوسنگی، مردم حفره‌های عظیمی را در اعماق گچ نورفولک حفر می‌کردند و فقط با شاخ‌های گوزن می‌تراشیدند تا به درزهای مه سیاه گرانبها برسند. سنگ چخماق
بیش از 430 گودال کشف شده است که برخی از آنها تا 14 متر عمق و 12 متر قطر دارند، اگرچه ممکن است تعداد آنها به 600 برسد.
تقریباً در میان مکان‌های نوسنگی در انگلستان، بازدیدکنندگان مدت‌هاست که می‌توانستند از پلکانی ناهموار تا پایه یکی از شفت‌ها پایین بیایند تا مکان‌های معتبر عصر حجر را برای خود کشف کنند.
هریتیج انگلیسی که از سایت مراقبت می کند، اکنون یک ورودی جدید به معدن و یک راه پله ایمن تر و راحت تر نصب کرده است که این آخر هفته افتتاح می شود و هدف آن این است که تجربه را تا حد امکان برای افراد بالای هفت سال در دسترس قرار دهد.
اگرچه دسترسی کامل با ویلچر ممکن است به دلیل ماهیت سایت امکان پذیر نباشد، تعدادی فیلم آموزنده را می توان در ورودی معدن مشاهده کرد.
همچنین از بازدیدکنندگان دعوت می‌شود تا در یک منظره چمن‌زار عجیب و غریب پر از دهانه‌های معدنی پرسه بزنند، که در نوع خود از علاقه علمی خاصی برخوردار است.
این سایت شباهت هایی به استون هنج دارد، که توسط میراث انگلیسی نیز مراقبت می شود، اما این دو مکان دیدنی به سختی می توانند متفاوت تر از این باشند.
گریمز گریوز ناوگان اتوبوس بزرگ یا مراکز دیدنی پر زرق و برق ندارد. حتی یک اتاق چای وجود ندارد.
درعوض، با راندن از خط تک دست انداز، یک مرکز بازدیدکنندگان کوچک و فروشگاهی را نشان می دهد که زمانی در کلبه باستان شناسان قرار دارد، و سازمان در کنار آن یک نمایشگاه آموزنده اما متوسط جدید نصب کرده است.
در نگاه اول، چیز زیادی در سطح زمین به جز دهانه های عظیم بی شماری در چمن وجود ندارد.
با این حال، Deacon Whitewood، متصدی مجموعه‌های سایت، می‌گوید، Grime’s Graves به همان اندازه سایتی است که بیشتر شناخته شده معاصر خود را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
او می گوید که برای ساخت ابزار، افرادی که سایت را ساخته اند می توانند به راحتی سنگ چخماق را از سطح جمع کنند. حتي در زير زمين، دو لايه سنگي را كه به راحتي قابل دسترسي بود، حفر كردند تا به عميق‌ترين لايه «سنگ كف» برسند.
علاوه بر این، قدیمی ترین گودال ها، که تاریخ آن توسط شاخ هایی که برای تراشیدن آنها از صخره استفاده می شد، در صعب العبورترین قسمت سکونتگاه قرار داشتند.
پس از تبلیغ خبرنامه
«آنها مردان باتجربه ای بودند که ساخت و ساز و زمین شناسی می دانستند، اما از قسمتی از میدان مین شروع کردند که در آن سخت ترین سنگ چخماق مورد نظرشان بود.
او می‌گوید: «بنابراین این احساس وجود دارد که دشواری ظاهری دریافت مطالب برای آنها مهم است.
به همین دلیل است که من قبرهای گریم را یک بنای تاریخی وارونه می دانم. همه چیز بالای زمین در استون هنج است. اینجا همه چیز زیر زمین است از نظر این شاهکار صنعتگری، مهندسی، زمان صرف شده، چیزی کم از چشمگیر نیست. همه چیز زیر پای ما است.”
نام گورهای گریم از خدای آنگلوساکسون گریم یا وودن/اودین گرفته شده است، پیوندی که قدمت این مکان را به قبل از فتح نورمن ها نسبت می دهد. برای اولین بار در اواسط قرن نوزدهم به طور گسترده کاوش شد.
با این حال، تنها بخش کوچکی از شفت ها مورد مطالعه قرار گرفته است، اما سوالات زیادی باقی مانده است.
باستان شناسان می دانند که برای مثال، گودال ها فقط در ماه های تابستان حفر می شدند، اما هنوز هیچ مدرکی مبنی بر محل زندگی معدنچیان – یا جایی که ممکن است برای انجام این کار آمده باشند، پیدا نکرده اند.
وکسلر می‌گوید: «ما کاملاً از این افراد جدا هستیم، اما وقتی در پای یکی از معدن‌های آنها ایستاده‌ام، می‌خواهم مردم با آنها ارتباط برقرار کنند و بفهمند که این افراد دقیقاً مانند ما هستند، آنها هم مغز ما دارند. ، همان افکار
«فقط دنیای آنها متفاوت بود. و درک بیشتر از آن جهان بسیار مهم است.”
قبرهای گریم در روز شنبه 27 آوریل به روی عموم بازگشایی می شود.