آطبق این افسانه، دربار کاترین دوم، گریگوری پوتمکین، دهقانان را برای سکونت دهکده های جعلی ساخته شده در امتداد دنیپر استخدام کرد، به طوری که امپراتور روسیه، با عبور از کشتی خود، بتواند تصور خوبی از وضعیت کریمه تازه فتح شده داشته باشد. . مورخان شک دارند که این اتفاق افتاده باشد، اما ایده جعل پیشرفت برای راضی کردن رئیس به اندازه کافی قابل قبول بود تا نام “دهکده پوتمکین” باقی بماند.
در یک دموکراسی، ارباب، رای دهندگان است، که دولت ها را مجبور می کند تا سیاست های پوتمکین را اجرا کنند – وعده های کاغذی به عنوان اقدامات اساسی متورم شده است – تا رای دهندگان را متقاعد کند که همه چیز خوب است. اعلام مخارج دفاعی ریشا سوناک در این هفته نمونه ای از این موضوع است.
نخست وزیر متعهد شده است که 75 میلیارد پوند اضافی در طول 6 سال اختصاص دهد که بیشتر هزینه آن ناشی از کاهش خدمات عمومی است. اینها سرفصل های پوتمکین بود. رقم 75 میلیارد پوند با فرض این که هزینه های دفاعی خواهد بود به دست می آید در غیر این صورت منجمد شود از نظر پولی – سناریویی که هیچ کس پیشنهاد نمی کند، به ویژه به این دلیل که تعهدات بریتانیا در قبال ناتو را نقض می کند. با این روش، هر چیزی که به صورت واقعی کاهشی نباشد، می تواند یک هزینه «افزاینده» در نظر گرفته شود. اما سیاست مالی اینگونه عمل نمی کند.
پس از آن، ناهنجاری‌های حسابداری معکوس می‌شوند تا درآمدی را که دولت ادعا می‌کند برای تامین بودجه بالاتر جمع‌آوری می‌کند، به حداقل برساند. در اینجا فرض هزینه های «اضافی» به 20 میلیارد پوند کاهش می یابد. حتی یک رقم پایین تر شامل کاهش قابل توجه در سایر بخش های وایت هال علاوه بر کاهش های سختی است که قبلاً در بودجه پوتمکین جرمی هانت در ماه گذشته گنجانده شده بود. صدراعظم با پایبندی به قوانین مالی خود، به خود اجازه داده است که بیمه ملی را در سال جاری کاهش دهد و از سال 2025 ریاضت بیشتری را برای بخش دولتی پیش بینی کرده است.
با توجه به وضعیت بد خدمات و خطر ورشکستگی دولت محلی، هیچ کس باور نمی کند که این امر معقول یا حتی از نظر سیاسی امکان پذیر باشد. کل داستان بر این محاسبه استوار است که حزب کارگر، تشنه قدرت به عنوان انضباط مالی، احساس می کند موظف است با برنامه های محافظه کار مطابقت کند. اگر آنها در انتخابات پیروز شوند، خود را درگیر بودجه هایی می بینند که حکمرانی مؤثر را ممنوع می کند.
در همان بودجه، آقای هانت از گسترش مهدکودک های رایگان خبر داد که بر اساس وعده ای مشابه از سال 2023 است. اداره حسابرسی ملی روز چهارشنبه گزارشی منتشر کرد و هشدار داد که برنامه دولت در میان کمبود مهدکودک ها و تردیدها در مورد قابلیت مالی این بخش با “ابهام قابل توجهی” مواجه است. به عبارت دیگر، این یکی دیگر از وعده های پوتمکین بود.
اما شاید فاجعه بارترین مورد طرح اخراج پناهجویان به رواندا باشد. قانون لازم دوشنبه شب به تصویب رسید و آقای سوناک را امیدوار کرد که پرواز به کیگالی در تابستان راه اندازی شود. اما این “قایق ها را متوقف نمی کند” یا مشکلات معوقه درخواست های پناهندگی را حل نمی کند. همه چیز در مورد اجرای پرهزینه، ناصادقانه و وحشیانه اقدامات وحشیانه به جای درگیری جدی با یک چالش سیاسی پیچیده – سیاست پوتمکین است.
و این کار نمی کند. شواهدی وجود ندارد که رای دهندگان مشتاق مانورهای ناامیدکننده فزاینده آقای سوناک برای جلب حمایت مردمی به امید محدود کردن دامنه شکست در انتخابات باشند. انگیزه بدبینانه و سلب مسئولیت بسیار آشکار است. رای دهندگان بریتانیایی به سیاست هایی نیاز دارند که در برابر موشکافی و طرح هایی که بیش از یک تیتر زودگذر باشد، نه برای این نمای سست دولت.