آ دادگاهی در نیویورک شواهدی را شنید که نشان می‌دهد چگونه مسیر طوفانی و طوفانی دونالد ترامپ به سمت نامزدی جمهوری‌خواهان و سپس به ریاست‌جمهوری توسط یک روزنامه آمریکایی معروف به انتشار عکس‌های وحشتناک صحنه‌های قتل و اخلاق روزنامه‌نگاری مشکوک کمک می‌شود.
شهادت دیوید پکر نشان داد که ناشر سابق National Enquirer قول داده بود در طول مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری 2016 ترامپ “چشم و گوش” او باشد.
دادستان ها می گویند که طرح ادعایی گرفتن و کشتن باعث شد که National Enquirer با خرید حقوق آن و سپس از بین بردن آن از طریق توافق هایی که مانع از بازگو کردن داستان توسط افراد حقوق بگیر به دیگران می شود، داستانی بالقوه آسیب رسان را به دام انداخت. ترامپ اعلام بی گناهی کرده است.
در دادگاه روز سه‌شنبه، پکر بازگو کرد که چگونه به ترامپ قول داده بود در سرکوب داستان‌های مخرب و در عین حال بدنام کردن مخالفان سیاسی‌اش کمک کند.
این روند طی جلسه ای در برج ترامپ در آگوست 2015 با حضور ترامپ و مایکل کوهن، وکیل و دستیار شخصی او تثبیت شد، که طی آن پکر گفت که داستان های مثبت درباره ترامپ و داستان های منفی درباره مخالفانش منتشر خواهد کرد.
اندکی بعد، ثمره آن وعده در صفحات National Enquirer آشکار شد.
در طول سال‌های 2015 و 2016، در رقابت چند ماهه برای نامزدی جمهوری‌خواهان، بیش از 12 نامزد، ترکیبی از کهنه‌سربازان سیاسی و غول‌های تجاری، به دلیل شتاب مبارزات انتخاباتی ترامپ کنار گذاشته شدند.
با این حال، در روزها و هفته‌ها پس از اعلام نامزدی ترامپ، او همچنان به‌عنوان نامزدی شناخته می‌شد. جب بوش در بیشتر نظرسنجی ها در ژوئن 2015 پیشتاز بود و میلیون ها دلار کمک مالی جذب کرد.
در آن ماه، انکوایرر ادعاهای بی‌ثباتی علیه بوش منتشر کرد و مدعی شد که او در دهه 1980 عادت به مصرف کوکائین داشته است.
در اواخر آگوست، ترامپ در مقاله‌ای برای نشنال انکوایرر توضیح داد که چرا او «تنها انتخاب رئیس‌جمهور» است و تا پاییز، بوش در نظرسنجی‌ها به خوبی عقب بود.
تا آن زمان، نزدیکترین رقیب ترامپ، یکی دیگر از افراد خارجی سیاسی بود، بن کارسون، یک جراح مغز و اعصاب بازنشسته اطفال ملایم که هیچ تجربه سیاسی هم نداشت. در ماه اکتبر، کارسون در کنار ترامپ به مبارزات انتخاباتی پرداخت و مبالغ هنگفتی را جمع آوری کرد.
در آن ماه، Enquirer یک داستان در صفحه اول منتشر کرد: “بن کارسون مغز من را شکست داد!” در این مقاله ادعا شده بود که کارسون در طول این عمل اسفنجی را در مغز این مرد باقی گذاشته است. کارسون در آن زمان پاسخ داد و گفت که مخالفان او «پنج یا شش نفر ناراضی را پیدا کردند… و بسیاری از این موارد هرگز به جایی نرسیدند».
در مارس 2015، کارسون کنار رفت و نزدیکترین رقیب ترامپ تد کروز، سناتور تگزاس بود.
The Enquirer شروع به چاپ داستان های غیرمستند در مورد کروز دارای روابط متعدد کرد و در صفحات اول مسیحی مومن را منافق خواند.
در یک مثال – یادآور این که چگونه روزنامه ها تیترها را تا زمانی که فقط ارتباطی گذرا با حقایق داشتند – می پیچیدند – عنوان انکوایرر روی تصویر زنی با لباس بیکینی بود: «تد کروز خجالت زده از پورن استار».
پس از تبلیغ خبرنامه
داستان واقعی این بود که شرکت کروز پس از اینکه متوجه شد یکی از بازیگران در فیلم‌های بزرگسال کار کرده است، مجبور شد آگهی را کنار بگذارد.
در ماه مه، زمانی که کروز در انتخابات مقدماتی ترامپ را پشت سر گذاشت و برای زنده نگه داشتن نامزدی او مبارزه کرد، انکوایرر “تحقیق انحصاری جهان” را منتشر کرد.
این مجله در کنار عکسی از قاتل جی اف کی، لی هاروی اسوالد، تیتر «پدر تد کروز مرتبط با ترور جی اف کی» را چاپ کرد. ترامپ این ماجرا را با ذکر این ادعا در سخنرانی های مبارزات انتخاباتی دریافت کرد.
کروز این ادعاهای غیرقابل اثبات را “احمقانه” خواند و ترامپ را درید و او را “دروغگوی بیمارگونه غیراخلاقی” و “مردی مغرور و مغرور” خواند. با این حال، ساعاتی بعد، کروز از رقابت کنار رفت و مسیر ترامپ برای نامزدی حزب جمهوری خواه مشخص شد.
از آنجایی که حزب جمهوری خواه به طور کلی از نامزدی ترامپ حمایت کرد، انکوایرر توجه خود را به رقیب دموکرات او، هیلاری کلینتون، معطوف کرد.
تیترها از ساده (“فاسد!”) تا مضحک (“قاتل هیلاری همه چیز را گفت!”) متغیر بود. این مجله به سلامت کلینتون حمله کرد، گفت که او “به زندان خواهد رفت” و بارها او را فاسد خواند. بدون هیچ مدرک معتبری ادعا کرد که او از زبان نژادپرستانه استفاده کرده و به دادستان ها “باج گیری و دستور داده است”، ادعاهایی که کاملاً بی اساس است.
تا روز انتخابات، کلینتون در طول پنج ماه حداقل 15 بار در صفحه اول انکوایرر ظاهر شد.
انکوایرر در اولین شماره خود که پس از پیروزی شوکه کننده ترامپ منتشر شد، رئیس جمهور جدید را در صفحه اول قرار داد و فهرستی از اولویت های اصلی سیاست او را ارائه کرد.
بالای تیتر “100 روز اول من!” ظاهراً مجله نتوانست در برابر آخرین توهین به همه کسانی که به رئیس جمهور آینده شک داشتند مقاومت کند: “ما به شما گفتیم!”