“لازانیا قزل آلا واقعا خوب است!” چگونه شش غذای کلاسیک گوشت گاو را بازسازی کردم – با ماهی چرب | ماهی

“شام چی داریم؟” – از همسر می پرسد. اخبار ساعت شش را تماشا می کنیم و مکثی که قبل از پاسخ دادن می گذارم بیشتر از آنچه در نظر داشتم است. دارم سعی میکنم کلمات رو پیدا کنم

در نهایت می گویم: «فیش ولینگتون». سکوتی که در پی می آید طولانی تر است.

همسرم زمزمه می کند: “اوه نه.”

احتمالاً نباید این را می گفتم – “ماهی قزل آلا روی سنگ” ممکن است همان ایده را به طرز خوشمزه تری منتقل کند – اما من سعی می کنم در رژیم غذایی خود گوشت قرمز را با ماهی جایگزین کنم، به ویژه گونه های به اصطلاح علوفه مانند شاه ماهی، آنچوی و ساردین این بر اساس یافته هایی است که چنین تغییری می تواند از دیابت مرتبط با رژیم غذایی جلوگیری کند، ردپای کربن ما را کاهش دهد و تا سال 2050 جان 750000 نفر را در سراسر جهان نجات دهد. طبق تحقیقات منتشر شده در این ماه، چنین تغییری می تواند مزایای خیره کننده ای برای سلامتی در سراسر جهان داشته باشد و 8 مورد را از بین ببرد. تا 15 میلیون سال زندگی با معلولیت. بنابراین من به دنبال راه هایی برای خوردن ماهی های چرب مانند گوشت قرمز هستم.

ماهی های چرب غنی از «اسیدهای چرب غیراشباع با زنجیره بلند امگا 3» عبارتند از: ماهی خال مخالی، سالمون، ساردین، ساردین (در واقع ساردین بزرگ) و اسپرت. همه آنها امکانات آشپزی خود را دارند. هیچ یک جایگزین عالی برای گوشت قرمز نیست. این بدان معنا نیست که مردم تلاش نکرده اند. با این حال، اکنون نوبت من است.

سالمون ولینگتون

ما معمولاً در روز چهارشنبه گوشت گاو ولینگتون نمی خوریم، اما این یکی از اولین دستور العمل هایی است که من با آن برخورد کرده ام که جایگزینی مستقیم آن ممکن است. با توجه به واکنش همسرم، فکر نمی‌کنم چهارشنبه‌های آینده ماهی ولینگتون بخوریم.

دستور پخت من از وب سایت Fulton Fish Market در نیویورک است. تغییرات اصلی من شامل بریدن گوشه ها می شود – دستور غذا باید فیله های ماهی قزل آلا پوشیده از قارچ را یک شبه در یخچال بگذارید، اما به نظر می رسد فایده ای که از این کار می برم بیشتر از جنبه منفی ماندن ماهی های چرب برای یک روز اضافی است. من در نهایت آن را برای حدود دو ساعت سرد می کنم.

قبل از آن، قارچ ها را با پیاز، سیر و آویشن تفت داده و در غذاساز پوره کرده و با عدس پخته مخلوط می کنند. توپ به دست آمده روی ورقه های نوری – جلبک دریایی که در آن سوشی پیچیده شده است – قرار می گیرد که سپس روی ماهی قزل آلا تا می شود و بسته به دست آمده با فیلم چسبناک محکم بسته می شود. پس از خنک شدن، فیلم غذا برداشته می شود و همه چیز در خمیر پف تمام شده پیچیده می شود.

همه اینها دشوار نیست – بزرگترین مشکل اندازه است. من از یک تکه ماهی سالمون 350 گرمی استفاده می‌کنم – از وسط نصف شده و روی هم چیده شده، برای ارتفاع – و هنوز به یک رول کامل خمیر نیاز دارد. در هر صورت، برای دو نفر کافی است، به خصوص اگر یکی از آنها از خوردن آن امتناع کند. ظاهری دیدنی و طعم خوب، اما سنگین است. اگرچه ممکن است سرشار از اسیدهای چرب با زنجیره بلند باشد، اما فکر نمی‌کنم اگر به صورت ولینگتونیزه شده باشد، بتوانید چیزی را غذای سالم بنامید.

برگر ساردین

صادقانه بگویم، از همان ابتدا ایده بدی به نظر می رسید: مخلوطی از آرد سوخاری، تخم مرغ، گشنیز، پیاز رنده شده، سیر، زنجبیل و ساردین کنسرو شده. بسیاری از مردم فکر می کنند که کنسرو ماهی یک آدم بدجنس است – و من قطعا یکی از آنها هستم. من نمی توانم به دستور غذائی فکر کنم که با کنار گذاشتن آنها بهتر نشود.

کتلت های تشکیل شده از این مخلوط حدود 25 دقیقه پخته می شوند. من یکی را روی نان گذاشتم و آن را با سس تارتار تزیین کردم، که کمی کمک می کند، اما طعم ماهی هنوز بسیار زیاد است – و به روش خوبی نیست. من ناامید هستم. دستور العملی که من استفاده کردم، از Funky Asian Kitchen، با اشتیاق در مورد جایگاه ماهی های نگهداری شده در بسیاری از سنت های آشپزی صحبت کرد. میخواستم بهتر بشه اما به غیر از سس تارتار، خیلی بد بود. حداقل من نگران همسرم نبودم که حالا حاضر نیست با من غذا بخورد.

کباب ماهی خال مخالی

این دستور دوچرخه‌سواری مودار نیاز به ماهی خال مخالی تازه دارد که من آن را دوست دارم، اما باید فیله شود. من از آن یک گوش خوک درست می کنم: حدود نیم ساعت طول می کشد تا تمام استخوان های باقی مانده را با انبر جدا کنم. مطمئناً می توانید از ماهی فروش بخواهید که این کار را برای شما انجام دهد، اما به نظر می رسد که ماهی فروش محلی من هرگز به لطف کوچکی علاقه ندارد. در واقع، به نظر می رسد که او مرا تحقیر می کند، گویی اصرار من برای خرید ماهی در ساعات عادی کاری نه تنها یک ناراحتی بلکه یک بی عدالتی وحشتناک است. شاید او چنین احساسی نسبت به همه دارد. من هرگز آنقدر دور نمی مانم تا بفهمم.

در هر صورت، فیله ماهی خال مخالی با پوست به مدت نیم ساعت و در حالت ایده آل کمی بیشتر در ماریناد سرکه شراب قرمز، پوست لیمو، پونه کوهی و روغن زیتون نگهداری می شود. سپس بین دو چهارم پیاز قرمز روی سیخ می چینند. سیخ ها را می توان به مدت حدود پنج دقیقه از هر طرف کبابی، کبابی یا کبابی کرد. در مورد من، این منجر به مثله شدن بیشتر می شود – ماهی به رنده می چسبد و وقتی سعی می کنم آن را بچرخانم از هم می پاشد. خوشمزه است، اما سرو من وحشتناک است.

لازم به ذکر است که در مورد پایداری ماهی خال مخالی – بسته به منبع – به دلیل صید بی رویه سؤالاتی وجود دارد. در بریتانیا، انجمن حفاظت از دریا ماهیگیری ماهی خال مخالی از جنوب غربی را توصیه می کند. اگر نگران هستید، باید از ماهی فروش خود بپرسید که آن را از کجا تهیه می کنند، که البته من این کار را نکردم.

اسپاگتی و توپ ماهی

این مفهوم برگرفته از دستور العمل فروشگاهی Jamie Oliver است که در وب سایت Tesco پیدا کردم. ساده تر از این نمی توانست باشد. توپ های ماهی مخلوطی از لوبیا کانلینی، نان سفید، پوست لیمو و کنسرو ماهی خال مخالی است. من از ساردین استفاده می کنم زیرا قوطی ها زیباتر هستند و نمی توانم باور کنم که این مهم باشد. منظورم این است: نمی توانم باور کنم راهی برای بدتر کردن آن از آنچه به نظر می رسد وجود دارد.

گلوله های ماهی را در روغن زیتون روی حرارت متوسط ​​به مدت پنج تا هشت دقیقه سرخ کنید. سس اسپاگتی اساسی است: کنسرو گوجه فرنگی، سیر و روغن. این مانند چیزی است که ممکن است در کابین یک شکارچی نروژی در حالی که منتظر یک کولاک هستید بپزید. احتمالاً به دلیلی نیاز خواهید داشت تا در جستجوی غذای دیگری آن را ترک نکنید.

اما میدونی چیه؟ منزجر کننده نیست. در واقع، این بهترین جایگزین غذایی است که تاکنون امتحان کرده ام. توپ های ماهی خیلی خوب به هم نمی چسبند، اما تعادل بین لوبیا و ساردین خوب است. آیا دوباره آن را انجام می دهم؟ احتمالاً نه، اما خوشحالم که می دانم چگونه، در صورتی که در یک کولاک گیر کنم.

لاجانجا از قزل آلا

یک هفته تمام می گذرد تا اینکه همسرم جرأت می کند دوباره بپرسد برای شام چه می خوریم. چشمانش به تلویزیون دوخته می شود.

من می گویم: “لازانیا ماهی” و سعی می کنم معمولی به نظر برسم. این بار همسرم چیزی نمی گوید. فکر کنم ممکنه گریه کنه

با این حال، لازانیا ماهی یک غذای قانونی است که از دستور آشپز تام کیچین اقتباس شده است، که به نوبه خود بر اساس یک غذای اسکاندیناویایی است که او از همسرش آموخته است. این یک لایه ساده از ورقه های لازانیا، بشامل، اسفناج، تره فرنگی، چدار و سالمون دودی (یا در مورد من، قزل آلای دودی) است. در نهایت همسرم فقط در صورتی قبول می کند که یک سر لازانیا را بدون ماهی قزل آلا بگذارم.

او مرتکب اشتباه وحشت شد. لازانیا قزل آلا بسیار خوب است، اما شاید بهتر باشد در یک شب سرد زمستانی سرو شود. درست کردن آن نیز آسان است، اگرچه لزوماً یک جایگزین اقتصادی برای لازانیا گوشت سنتی نیست. نسخه من از ماهی قزل آلای دودی 15 پوندی استفاده می کرد. اما بعد، همانطور که همسرم بدون شک اصرار می کند، بدون آن به همان اندازه خوب کار می کند.

ساردین در تابه

این کاری است که من معمولاً با یک دسته ساردین تازه انجام می‌دهم: آن‌ها را تمیز کرده، در آرد آغشته کرده، دو طرف آن‌ها را سرخ می‌کنم، روی یک لیمو فشار می‌دهم و با انگشتانم ترجیحاً بیرون می‌خورم.

ماهی چرب با شرایط خاص خود، به جای فشرده شدن در دستور غذائی که به آن تعلق ندارد، جایگزینی عالی برای گوشت قرمز است. اما یک هفته طولانی می گذرد و من احساس می کنم که مصرف بیش از حد اسیدهای چرب با زنجیره بلند امگا 3 را شروع کرده ام. شاید وقت آن رسیده که همسرم انتخاب کند چه بخوریم و من کنسرو ماهی را تا کولاک بعدی پشت کمد بکوبم.