افیا 18 ساله، لیو یاولی، گردشگران را به چین می آورد. در این مدت، این کشور شاهد تکامل کامل سیستم پرداخت دیجیتال چین بوده است. او می گوید بیست سال پیش همه از پول نقد استفاده می کردند. اما امروزه، یافتن مکان‌هایی که اصلاً پول نقد نمی‌پذیرند یا نمی‌پذیرند، غیرمعمول نیست، به‌ویژه پس از همه‌گیری، زمانی که بسیاری از جهان نسبت به اقلام مشترک احتیاط کرده‌اند.
اگر بازدیدکنندگان می‌خواهند از یک سفر راحت لذت ببرند، او می‌گوید که بهتر است یکی از برنامه‌های پرداخت اصلی را دانلود کنند و امیدوار باشند که برای آنها کارساز باشد.
دو اپلیکیشن اصلی پرداخت در چین، Alipay و WeChat pay، به ترتیب در سال‌های 2004 و 2013 راه‌اندازی شدند. امروزه آنها به طرز ماهرانه ای خریدهای خرده فروشی، نقل و انتقال پول شخص به فرد، رزرو حمل و نقل و بسیاری از تراکنش های دیگر را ادغام می کنند.
برنامه‌ها کاملاً یکپارچه هستند و کدهای QR قابل اسکن برای تسهیل تراکنش‌ها در سراسر چین، از فروشگاه‌های بزرگ خرده‌فروشی و گاری‌های مواد غذایی گرفته تا افرادی که در خیابان‌های شهر برای پول گدایی می‌کنند، در همه جا وجود دارد. پروفسور Sun Baohong، استاد ارشد بازاریابی در دانشکده کسب و کار فارغ التحصیل چنگ کنگ، می گوید: آنها فراتر از پرداخت های اولیه تلفن همراه موجود در سایر کشورها، با تشخیص چهره، اسکن اثر انگشت و تشخیص صدا هستند.
برای اکثر مردم به اندازه کافی آسان است، اما استفاده از آنها معمولاً به یک حساب بانکی چینی یا ارائه اطلاعات شناسایی دقیق برای اتصال به یک حساب خارجی نیاز دارد – در صورتی که بانک خارجی اجازه دهد.
هژمونی این سیستم همچنین می تواند زندگی را برای شهروندان چینی که سطح سواد تکنولوژیکی لازم برای دنیای مدرن را ندارند، دشوار کند.
سارا هسو، استادیار دانشگاه تنسی که متخصص مدیریت زنجیره تامین است، می‌گوید: چین یکی از کشورهای برتر برای استفاده از سیستم‌های پرداخت بدون نقد است، اما نفوذ آن 100 درصد نیست.
چینی‌های مسن‌تر هنوز هم اغلب ترجیح می‌دهند به صورت نقدی پرداخت کنند و برخی استفاده از پرداخت‌های موبایلی را دشوار می‌دانند.»
کمتر از یک سال پیش، رسانه های دولتی از مسیر چین برای تبدیل شدن به رهبر جهان در معاملات بدون نقد تمجید کردند. شین هوا گزارش داد که پول نقد به تنها 3.7 درصد از کل پول در گردش کاهش یافته است. اما در ماه‌های اخیر، به نظر می‌رسد دولت چین عقب‌نشینی کرده و اعلامیه‌های متعددی را برای «بهینه‌سازی» سیستم‌های پرداخت برای بازدیدکنندگان و افراد مسن اعلام کرده است.
در ماه دسامبر، بانک خلق چین (PBOC) و اداره دولتی ارز خارجی دستورالعمل‌هایی را صادر کردند و یک کارگروه برای بهبود ترتیبات مالی برای بازدیدکنندگان، از جمله افزایش تعداد مشاغل و دستگاه‌های خودپرداز که کارت‌های خارجی را می‌پذیرند، تشکیل دادند.
سه ماه بعد، PBOC و دولت شهرداری پکن دستورالعمل‌های اضافی را صادر کردند، از جمله گسترش پذیرش کیف‌های الکترونیکی خارجی بدون نیاز به شناسه از خارجی‌ها با استفاده از برنامه‌های پرداخت زیر یک آستانه مشخص.
در ماه آوریل، 50 تاکسی جدید در شانگهای شروع به کار کردند، اولین تاکسی در کشور که کارت های اعتباری خارجی را پذیرفت. رسانه های دولتی گزارش می دهند که انتظار می رود تا نوامبر 2000 نفر افزایش یابد. همچنین به رانندگان گفته شد که برای تحویل پول نقد همراه داشته باشند.
سپس، هفته گذشته، NBFC، همراه با چندین وزارتخانه، بیانیه مشترکی صادر کرد و از مقامات تجاری محلی خواست اطمینان حاصل کنند که خرده‌فروشان و مراکز مهمان‌نوازی در مناطق کلیدی تجاری و توریستی به طور کامل برای پذیرش پرداخت‌های خارجی مجهز هستند و خرده‌فروشان به خدمات روزانه متصل هستند. -عملیات روزانه مردم، از جمله بازارها. ، فروشگاه های صبحانه و داروخانه ها – می توانند پول نقد بپذیرند.
«وضعیت تا حدودی بهتر شده است، اما همین [recent] هسو می‌گوید: «این دستورالعمل سیاست مالی فراگیر چین را ترویج می‌کند تا هم افراد مسن چینی و هم خارجی‌ها بتوانند در معاملات اقتصادی شرکت کنند.
پروفسور سانگ می‌گوید دستورالعمل‌های جدید تصدیق شکاف‌های موجود در سیستم پرداخت چین و «گامی مهم در جهت ایجاد یک محیط مالی فراگیرتر» است.
او می‌گوید، اما این معکوس کردن مسیر چین به سمت «محیط تراکنش کاملاً دیجیتال» نیست و به روند ادغام رسانه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های تجارت الکترونیک با سیستم‌های پرداخت و همچنین برنامه‌هایی برای ارز دیجیتال ملی اشاره می‌کند.
او گفت: «فرایند پرداخت تنها یکی از جنبه‌های یک اکوسیستم دیجیتال جامع است که به مصرف‌کنندگان در تصمیم‌گیری و خرید کمک می‌کند و یکپارچگی پیچیده اما یکپارچه فناوری را در طول سفر مصرف‌کننده نشان می‌دهد.»
لیو محتاط تر است. در بازدیدهای اخیر، او هنوز تغییر چندانی ندیده است. “اگر چه وجود دارد [policy] تبلیغات و این قانون که استفاده از پول نقد را نمی توان امتناع کرد، هنوز هم امروز چندان مؤثر نیست.