تیخطراتی که خاورمیانه با آن مواجه است از اقدامات وحشیانه یا تکانشی ناشی نمی شود، بلکه ناشی از تصمیمات عمدی افرادی است که معتقدند می دانند چه می کنند و دشمنانشان چگونه پاسخ خواهند داد. اگر نظر آنها قبلاً دریافت نشده باشد، اعتماد آنها اطمینان بخش نیست.
روز جمعه، ایران به سرعت حمله یک شبه اسرائیل را کم اهمیت جلوه داد و نشان داد که مشخص نیست چه کسی مسئول این حمله است و نشان می‌دهد که هیچ اقدام تلافی‌جویانه‌ای فوری انجام نخواهد شد. اسرائيل تصميم گرفت بدون هدف قرار دادن خود تاسيسات، حمله محدودي را به اصفهان، محل يك تاسيسات هسته اي بزرگ انجام دهد. هدف ظاهرا ارسال پیامی در مورد کارهایی بود که او می توانست انجام دهد، نه اینکه اکنون آسیب زیادی وارد کند. اگر این میزان پاسخ او به حمله آخر هفته ایران باشد، بدترین چیزی است که بسیاری پیش بینی می کردند. دیدگاه خوش بینانه این است که هر دو طرف احساس می کنند، یا حداقل احساس می کنند می توانند ادعا کنند که درجاتی از خویشتن داری را به دست آورده اند. یک لحظه استراحت خوش آمدید اما تسکین زودرس خواهد بود.
از زمانی که حماس حمله هولناک خود را در 7 اکتبر آغاز کرد و اسرائیل با حمله مرگبار خود به غزه پاسخ داد، پتانسیل یک آتش سوزی منطقه ای در خط مقدم نگرانی بین المللی قرار داشت. تشدید یک تهدید نیست: قبلاً اتفاق افتاده است. درگیری در چهار جبهه گسترش یافته است، با افزایش خشونت ها در کرانه باختری، درگیری های تقریباً روزانه با حزب الله در امتداد مرز لبنان که ده ها هزار نفر را در جنوب لبنان و شمال اسرائیل آواره کرده است، و یک رویارویی آشکار بین اسرائیل و ایران پس از آن. سال ها. جنگ سایه این محیط متغیر و متزلزل، تنش ها و تاکتیک های موجود را با خطرات جدیدی همراه می کند.
به گفته مقامات آمریکایی، اسرائیل که سابقه کشتن اهداف ایرانی را دارد، متوجه نشده بود که حمله به فرماندهان ارشد سپاه پاسداران در مراکز دیپلماتیک در سوریه، واکنش شدید ایران را به دنبال خواهد داشت. اگر چنین است، این یک اشتباه محاسباتی فوق العاده بوده است. این کشتار اولین حمله مستقیم ایران به اسرائیل را آغاز کرد و تهران از ترجیح معمول خود برای نیابت ها اجتناب کرد. با این حال، با وجود اینکه حملات پهپادی و موشکی گسترده و بی‌سابقه بود، پیامی که ایران به ایالات متحده داد، باعث حمایت رهگیری از سوی ایالات متحده، بریتانیا و دیگران شد که حداقل خسارت را تضمین کرد.
پیام جو بایدن به اسرائیل این بود که “غلبه کند” و پاسخ ندهد. اما در حالی که او و سایر متحدان غربی به دنبال مهار بنیامین نتانیاهو هستند، نخست وزیر اسرائیل به شرکای ائتلاف راست افراطی وابسته است تا او را بیشتر در غزه و فراتر از آن سوق دهند. (یکی از آنها – ایتامار بن گویر، وزیر امنیت ملی – در ساعت X پس از حمله اصفهان نوشت: «ضعیف!») مدت‌هاست که فشارها برای رسیدگی به برنامه هسته‌ای ایران هرچه زودتر وجود داشت. تندروها در رژیم ایران نیز ممکن است تلاش کنند تا پیشروی کنند.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد روز پنجشنبه خاطرنشان کرد، تنش زدایی در منطقه “از غزه آغاز می شود”، اما آقای نتانیاهو به دور از برنامه ریزی برای آینده خود پس از جنگ، همچنان به تهدید به حمله به رفح ادامه می دهد. تحریم های جدید آمریکا و اتحادیه اروپا علیه شهرک نشینان افراطی در کرانه باختری گامی رو به جلو است، اما باید کارهای بیشتری انجام شود. تلاش ها برای آرام کردن بحران در امتداد مرز لبنان باید مضاعف شود. مهمتر از همه، اسرائیل و شرکای ایران باید بر خویشتنداری پافشاری کنند. قوانین قدیمی دور ریخته شده اند و ما در دوره جدیدی از عدم اطمینان هستیم. آزمون چیزی نیست که فردا اتفاق بیفتد، بلکه در ماه های آینده اتفاق می افتد.
آیا نظری در مورد موضوعات مطرح شده در این مقاله دارید؟ اگر مایلید تا حداکثر 300 کلمه پاسخی را از طریق ایمیل ارسال کنید تا برای انتشار در بخش نامه های ما در نظر گرفته شود، اینجا را کلیک کنید.