اسlown داغ ترین چیز در حال حاضر در کمدی است، به لطف مجری آمریکایی دکتر براون، که موج جدیدی را با برنده شدن جایزه کمدی ادینبورگ در سال 2012 آغاز کرد. عصبانی، بی گناه، حساس، سکسی، فیل برگرز ‘دیگر نفس’. پیشگام یک کمدی صامت تازه و بدون استرس بود که یک نسل کامل را تحت تأثیر قرار داد. اکنون او با اولین نمایش انفرادی خود در یک دهه گذشته بازگشته است – کمی پیرتر، کمی خاکستریتر، اگر به اندازه نسخهای که او در اینجا ارائه میکند، قدیمیتر نباشد، با لباسی پیچیده و جورابهای جراحی، با عصا روی صحنه ضربه میزند.
معنای این سبکها زمان میبرد تا خود را آشکار کند و کاملاً غیر مستقیم. در بیشتر ساعتها، Beturns مجموعهای از دلقکهای بازیگوش است که به هم متصل شدهاند، در حالی که برگرز از یکی از تماشاگران دعوت میکند تا با روزنامهای تا شده به پشت او بزند و دیگری او را روی یک صندلی چرخان در اطراف صحنه بچرخاند. دکتر فقط با استفاده از چشمان رسا و مجموعه ای از حرکات شیوا، کنترل کامل، اگر غیرقابل پیش بینی باشد، بر جمعیت نشان می دهد. او ما را با تقلبی از قلبهای تپنده و پرندگان سر به فلک کشیده وسوسه میکند، سپس با یک کف زدن طعنهآمیز که تحسین ما را به سخره میگیرد، یا یک مبارزه خشن مضحک با یک داوطلب بدبخت دیگر.
در زمینه کمدیهای دلقک اخیر که مفهوم بالایی دارند مانند هاهاهاهاهاهاها جولیا موزلی و گربههای فرانکی تامپسون، بازگشت برگرز ممکن است ضعیف به نظر برسد. این به شدت به جذابیت خودش، گشودگی او به لحظه، شیطان تعاملی اش – که ویژگی های فوق العاده ای هستند، هیجان انگیز بودن در اتاق است. تعداد کمی از اجراکنندگان به اندازه این یکی حاضر هستند – به اندازه زنده -، و تکانشگری او، جنایت کاری آسان او، لحظاتی از شادی گیج کننده را در اینجا ایجاد می کند. اما یک یا دو ریف بارها حذف می شوند یا دوباره مورد بررسی قرار می گیرند. و روایتی که با چندین صحنه میانبر نمایش داده میشود که در آن او کودک را از نوزادی تا بزرگسالی بزرگ میکند، فقط به آرامی – و با تاخیر – ترسیم شده است. حتی اگر در دستان برگرز نمایش دلقک به حالتی از لطف کثیف ارتقا یابد، نمایش می تواند توسعه نیافته احساس شود.