غرامت به قربانیان خشونت جنسی در اوکراین پرداخت خواهد شد اوکراین

اولین پرداخت غرامت در چند هفته آینده به بازماندگان تجاوز جنسی توسط سربازان روسی در جریان تهاجم به اوکراین انجام می شود، چیزی که یلنا زلنسکا، بانوی اول اوکراین آن را “گامی مهم در جهت احیای عدالت” خواند.

در این سال، بیش از 500 بازماندگان اوکراینی از خشونت جنسی در نتیجه درگیری شناسایی شده و غرامت موقت از جمله حمایت مالی، پزشکی و روانی دریافت می کنند.

زلنسکا گفت: غرامت برای قربانیان نقض فاحش حقوق بشر، از جمله قربانیان خشونت جنسی ناشی از درگیری، تنها حمایت اقتصادی نیست. این گام مهمی در جهت احیای عدالت است.

او گفت: «و این عدالت نه تنها در اوکراین لازم است. عدالت برای قربانیان خشونت اوکراین اکنون به آینه ای برای خود جهان تبدیل شده است.

به گفته صندوق جهانی بازماندگان، که پروژه را به طور مشترک با اوکراین، با استفاده از بودجه دولت های اهداکننده، مدیریت می کند، این اولین باری است که بازماندگان در طول یک درگیری فعال غرامت دریافت می کنند.

استر دینگمانز، مدیر بنیادی که در سال 2019 توسط برندگان جایزه صلح نوبل، دکتر دنیس موکوگه و نادیا مراد برای کمک به این نهاد تأسیس شد، گفت: «توانبخشی و غرامت عنصری برای جبران خسارت است، اما آنچه بازماندگان فکر می‌کنند بسیار مهم است، شناخت است. کسانی که زنده ماندند غرامت دسترسی به خشونت جنسی مرتبط با درگیری

«طرح غرامت تأیید می کند که آنچه برای آنها اتفاق افتاده است رسماً به رسمیت شناخته شده است. این همچنین پیامی را به جامعه گسترده تر ارسال می کند.

تعداد کل اوکراینی هایی که توسط نیروهای روسی مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اند مشخص نیست، زیرا اکثر بازماندگان این جنایات را گزارش نمی کنند. صندوق جهانی بازماندگان آنها را هزاران نفر تخمین زده است.

پرامیلا پاتن، نماینده ویژه سازمان ملل در امور خشونت جنسی در طول درگیری، روسیه را به استفاده از تجاوز جنسی به عنوان یک “استراتژی نظامی” متهم کرد و به مواردی اشاره کرد که سربازان “به ویاگرا مجهز شده بودند”.

لیودمیلا حسینوا یکی از هشت غیرنظامی اوکراینی بود که در اولین تبادل اسرا با روسیه به همراه 100 نظامی اوکراینی در اکتبر 2022 آزاد شدند. او سه سال را در حبس نیروهای جدایی طلب در شرق استان دونتسک گذراند.

او گفت: “بیش از یک سال است که آزاد هستم و شب ها نمی توانم بخوابم.” من از خواب بیدار می شوم که احساس می کنم چقدر مشمئز کننده من را لمس کردند.

«متاسفانه هنوز هم قربانیان زیادی سرزنش می شوند، به ویژه در جوامع کوچک روستایی. وقتی من آزاد شدم، ما حتی نمی‌دانستیم خشونت جنسی متضاد چیست.”

زمانی که نیروهای جدایی‌طلب زادگاهش نووازوفسک در منطقه دونتسک را در سال 2014 اشغال کردند، حسینوا شروع به کمک به یتیمان در خط مقدم کرد و کمک‌های مالی را از سراسر اوکراین جمع‌آوری کرد. اما کتاب‌های اوکراینی زبانی که او به کودکان می‌داد باعث دستگیری او شد.

او گفت: «من به مدت سه سال و 13 روز در یک قفس پر ازدحام نگه داشته شدم. من نمی توانستم آسمان را ببینم و هوا از دود سیگار سنگین شده بود.

وقتی آزاد شدم، باید یاد می گرفتم که چگونه از پاهایم استفاده کنم و با تمام قفسه سینه نفس بکشم.

پس از آزادی، او را به بیمارستان نظامی در دنیپرو بردند، اما کارکنان آنجا نتوانستند به درستی با فردی که شکنجه جنسی را تجربه کرده بود، رفتار کنند.

حسینوا گفت: «بیمارستان مملو از جمعیت و کم کار بود. من پزشکان آنجا را به هیچ وجه مقصر نمی دانم، اما آنها حاضر نبودند با فردی مثل من برخورد کنند.

آنها نمی دانستند چگونه به من نزدیک شوند یا با من صحبت کنند که در درازمدت باعث آسیب روحی بیشتر شد.

این تجربه او بود که حسینوا را وادار کرد تا با صندوق جهانی بازماندگان کار کند و مدافع بازماندگان و سایر زنانی شود که هنوز در زندان هستند. او امیدوار است که قربانیان تجاوز جنسی در حال حاضر با حمایت و درکی احاطه شوند که او به آن دسترسی نداشت.

او گفت: “بازماندگان زندان را بدون هیچ چیز ترک می کنند.” «آنها نه لباس دارند، نه خانه و نه جامعه. اغلب تمام اموال آنها در سرزمین اشغالی باقی می ماند و نمی توانند کار پیدا کنند، زیرا تمام مدارک آنها در وطنشان است.

غرامت می تواند کمک کند، اما باید شامل حمایت همه جانبه از سلامت جسمی و روانی باشد. زنان باید به روانشناس دسترسی داشته باشند – نه فقط برای چند جلسه، بلکه به اندازه نیاز. آسیب ناشی از خشونت جنسی هرگز از بین نمی رود.”

حسینوا گفت که با سایر زنان دونتسک که سال ها در زندان بوده اند در تماس است. «سعی می کنم چند بسته برایشان بفرستم. هیچ ماموریت بشردوستانه در آنجا کار نمی کند. هیچ کمک بشردوستانه ای به آنجا ارسال نمی شود. این زنان در زمان قاعدگی از یک تشک کهنه استفاده می کنند.

دینگمنز گفت جامعه مدنی اوکراین و دولت در مبارزه با انگ اطراف بازماندگان موثر بوده اند و به حمایت برجسته زلنسکا در مورد این موضوع و همچنین قوانین جدید در پارلمان اشاره کرد. در صورت تصویب، این قوانین خشونت جنسی مرتبط با درگیری را به عنوان یک جرم جداگانه تعریف می کند و یک ثبت ملی برای ثبت موارد ایجاد می کند.

مردان و پسران نیز در میان قربانیان تجاوز جنسی توسط سربازان روسی در اوکراین هستند و ده‌ها مورد تجاوز جنسی در ماه‌های پس از تهاجم مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

فئودور دانبابین، نماینده صندوق بازماندگان جهانی در اوکراین، گفت: «ما از زمینه‌های دیگر می‌دانیم که بازماندگان مرد خشونت جنسی ناشی از درگیری به ندرت به دنبال کمک هستند، اما شگفت‌آور است که در اوکراین اینطور نبود. بسیاری از بازماندگان مرد برای مبارزه برای حقوق و عدالت خود به میدان آمده اند.»

دینگمنز گفت امیدوار است کشورهای دیگر به آنچه دولت اوکراین انجام می‌دهد نگاه کنند و جامعه بین‌المللی «می‌تواند از بازماندگان درگیری‌های دیگر مانند حمایت از بازماندگان در اوکراین حمایت کند، چیزی که ما در حال حاضر نمی‌بینیم».

• اطلاعات و پشتیبانی از قربانیان تجاوز جنسی یا تجاوز جنسی را می توان در سازمان های زیر یافت. در بریتانیا، Rape Crisis به شماره 0808 500 2222 در انگلستان و ولز، 0808 801 0302 در اسکاتلند یا 0800 0246 991 در ایرلند شمالی پشتیبانی می‌کند. در ایالات متحده، Rainn پشتیبانی تلفنی را با شماره 800-656-4673 ارائه می دهد. در استرالیا، پشتیبانی از طریق تماس با 1800Respect (1800 737 732) در دسترس است. سایر خطوط کمک بین المللی را می توان در ibiblio.org/rcip/internl.html یافت