فشار دادن دکمه ها: خاطرات خوانندگان از بازی Game Boy که بازی را در 35 سالگی تغییر داد | بازی ها

نه برای اینکه کسی احساس پیری کند، اما گیم بوی در آخر هفته 35 ساله شد.

این جعبه خاکستری کوچک اولین معرفی میلیون ها نفر از بازی های ویدیویی بود. بین خانواده ها به اشتراک گذاشته می شد و دختران، پسران، مردان و زنان با اشتیاق یکسان بازی می کردند. هنگامی که هفته گذشته از مردم خواستم تا خاطراتشان را در مورد Game Boy بیاموزند، نزدیک به صد نفر با ما تماس گرفتند تا خاطرات خود را از بازی در راه رفتن به محل کار، در ماشین سواری طولانی، در تعطیلات خانوادگی و زیر پوشش بعد از خواب (. البته با یک مشعل برای صفحه نمایش). Game Boy بازی‌ها را از تلویزیون آزاد کرد و آنها را وارد اوقات فراغت زندگی روزمره کرد. احساس صمیمیت بیشتری داشت و با وجود صفحه زباله و فناوری نسبتاً ابتدایی، به عنوان یک پورتال خصوصی به دنیاهای دیگر عمل می کرد.

می‌توانید نظرات من در مورد Game Boy و تأثیر آن را در این ویژگی سالگرد بخوانید، بنابراین برای خبرنامه امروز آن را به خوانندگان می‌سپارم. در اینجا خاطرات Game Boy شما وجود دارد. با تشکر فراوان از همه کسانی که چیزی ارسال کردند.

“باتری ها را از کنترل تلویزیون مادربزرگم بیرون آوردم تا با آن بازی کنم”
من با OG Game Boy بزرگ شدم و روزی را که آن را دریافت کردم به خوبی به یاد دارم: مادرم مرا برای هشتمین تولدم به G-Force در خیابان Union در گلاسکو برد و یک Game Boy و یک تتریس به من داد. ما در حال ملاقات با خانواده بودیم و من هیچ باتری با خودم نیاوردم، بنابراین باتری ها را از کنترل تلویزیون مادربزرگم بیرون آوردم. من Link’s Awakening را برای کریسمس همان سال گرفتم و از اینکه A Link to the Past (بازی مورد علاقه من در آن زمان و در همه زمان ها) را روی یک دستی تهیه کردم شگفت زده شدم. بازی پسر من در همه جا با من بوده است، از تعطیلات خانوادگی در اسکاربورو، بازی در کنار چراغ های بزرگراه در ماشین گرفته تا نشستن با حوله بالای سرم در کرت در حال بازی Super Mario Land 2. این سیستم برای من و آنالوگ جیب من زندگی می کند. در حال حاضر سفر به دستگاه من. – جورج

“این باعث می شود کاش دوباره نه ساله می شدم”
من یک گیم بوی زرد رنگ داشتم که از مدرسه تابستانی دزدیده شد. مقصر هرگز پیدا نشد. اما این بدان معنی بود که من یک رنگ خاکستری کامل با تتریس خریدم. این جعبه پلاستیکی با دوران کودکی من پیوند ناگسستنی دارد. بسیاری از این خاطرات موزیکال هستند و در ذهن من تکرار می شود: چهچهه زدن Super Mario Land که اولین بار قبل از 10 سالگی آن را تمام کردم (دستاوردی که فکر نمی کنم اکنون بتوانم تکرار کنم). موسیقی نقشه دنباله آن، 6 سکه طلا، و غم و اندوهی که پس از زنده ماندن دوباره باتری AA به طور ناگهانی پایان یافت. غمگین مسابقه موج “خروج” موسیقی هنگامی که شما از دست دادن. وقتی یوشی را در ماریو و یوشی بیرون می آورید، صدای جیر جیر کوچکی می آید. من یک ذره بین با یک مشعل خریدم تا در شب در حالی که زیر روکش ها جمع شده بودم با آن بازی کنم. من در قایق نیوکاسل به روتردام بودم و با برادرم با استفاده از کابل ارتباطی پوکمون معامله می کردم (او قرمز است، من روی آبی هستم). Game Boy من با من همه جا رفت. حتی در حال حاضر، جایی در خانه پدر و مادرم، یک کیف زیپ دار نینتندو پر از بازی های پر از ماجراجویی وجود دارد که منتظر بازدید مجدد هستند. به همان اندازه که دلتنگی بیش از حد خطرناک است، با نگاهی به آن، واقعاً آرزو می‌کنم که دوباره نه ساله می‌شدم، وقتی بزرگ‌ترین مشکل من یک خرگوش گرد و غبار در شکاف کارتریج بود.» – جان

من 25 سال را صرف اثبات اشتباه پدرم کردم.
هشت ساله بودم که پدرم به من گفت که Game Boy برای دختران نیست، زیرا آن را Game Boy می‌نامیدند، نه Game Girl، و من 25 سال آینده را صرف کردم تا با تبدیل شدن به یک توسعه‌دهنده بازی به او ثابت کنم که اشتباه می‌کند. – آنیسا سانوسی، سازنده بازی و بنیانگذار Limit Break

“The Game Boy زمانی که احساس می کردم دیگر نباید بازی کنم، مرا به بازی نگه داشت”
وقتی قبل از کریسمس سال 2000 شور و شوق پوکمون وجود داشت، یادم می‌آید که مادرم عجیب‌ترین سؤال‌ها را از من می‌پرسید و به نوعی فکر می‌کردم که احتمالاً برای کریسمس یک Game Boy بگیرم – اما من با هم بازی می‌کردم. حالا که مامانم رفته، خوشحالم که چیزی نگفتم به خاطر خوشحالی که از خریدش برایم گرفت. در اواسط صفر، زمانی که نوجوان بودم، تقریباً تمام کنسول‌ها و بازی‌هایم را فروختم، زیرا فکر می‌کردم باید از آن رشد کنم. اما من Game Boy و بازی‌هایم را حفظ کردم، و نگاهی به گذشته‌ام به این دلیل بود که خصوصی بودن با آن آسان بود – سرگرمی مخفی من، و از بیرون فقط یک عاشق موسیقی «عادی» بودم که با دوستان نوجوانم می‌رفتم. زمانی که احساس می کردم دیگر نباید بازی کنم، The Game Boy مرا به بازی نگه داشت. سرانجام در اواخر دوره فوق لیسانس، آخرین وام های دانشجویی خود را با بازخرید هرچه فروختم خرج کردم. خدایا من عاشق گیم بوی هستم! هنوز هم کار می کند و من هنوز هم برای آن بازی می خرم! – هلن

“OG بیس بهتری داشت”
من یک OG Game Boy با آجر قرمز دارم. ما آن را برای پوکمون گرفتیم، اما من قبلاً از آن برای کنسرت با رام نانولوپ استفاده می کردم. پشت ظرف باتری افتاد و من مجبور شدم در حین رقصیدن روی صحنه باتری ها را نگه دارم. OG هم بیس بهتری داشت. – تام بتز، هنرمند، دانشمند و برنامه نویس

“مینی بازی ها پر از طنز عالی بود”
فکر نمی‌کنم دوربین Game Boy به عنوان یک کیت باورنکردنی مورد تحسین قرار گیرد. این اولین دوربین دیجیتال قابل حملی بود که بسیاری از ما داشتیم پوریکورا دستگاه‌ها و راهی برای ویرایش و افزودن فیلترها به تصاویر در حال حرکت قبل از گوشی‌های هوشمند. بازی های کوچک تخیلی و پر از طنز عجیب و غریب بودند، و لوازم جانبی چاپگر ارتباطات جالبی را با دیگر عناوین بریتانیایی ارائه می کرد. نینتندو اغلب ترکیبات جالبی از بازی / لوازم جانبی / لوازم جانبی ایجاد می کند. برخی به شدت محبوب می شوند، برخی دیگر به بن بست های تکاملی تبدیل می شوند. اما امروز، می‌توانید به هر کسی یک دوربین Game Boy بدهید و او همچنان از آن لذت خواهد برد. – روری

مراقب باش
شانس بسیار خوبی وجود دارد که من اولین کسی بودم که در یک اتوبوس در بریتانیا یک Game Boy بازی کردم. زمانی که در حال توسعه بازی برای Rare بودیم، آنها را خیلی زود دریافت کردیم و من اتوبوسی برای کار در منچستر گرفتم. می خواستم یکی از من دزدی کنه – Ste Pickford، سازنده بازی

و امکان ذخیره وجود نخواهد داشت
در طول یک تعطیلات طولانی در فرانسه در عقب ماشین پدرم، با یک Game Boy که برای برق به فندک ماشین وصل شده بود، پوکمون بازی کردم. بعد از چند ساعت ذخیره نشدن بازی بدون هشدار قطع شد و موتور ماشین رو خاموش کرد و برق Game Boy من قطع شد. به جرات می توان گفت که بالستیک شدم. – یوان

“من شیفته دنیای لینکز بیداری بودم”
من و برادرم توسط یکی از والدین بزرگ شدیم و مادرم سعی کرد چیزهایی بخرد که استفاده می شد. کنسول دستی راهی عالی برای آرامش ما در سفرهای طولانی با ماشین بود، بنابراین او به سوپرمارکت محلی در دهکده کوچک ما رفت تا یک آگهی روی تابلوی اعلانات بگذارد، به این امید که دو کنسول برای ما بگیرد. او سرانجام چندین Game Boys استفاده شده و همچنین جعبه بزرگی از بازی ها و لوازم جانبی را پیدا کرد. این دستگاه دارای یک ذره‌بین فوق‌العاده بود که باعث می‌شد صفحه نمایش بزرگ‌تر به نظر برسد و نور کرم (خورشید در اسکاتلند زود غروب می‌کند، بنابراین ما اغلب در حالی که هوا تاریک بود رانندگی می‌کردیم). بازی مورد علاقه من Link’s Awakening بود. من شیفته دنیای این جزیره بودم و از اینکه فهمیدم از Twin Peaks الهام گرفته شده است، تعجب نکردم، که بعدها برنامه تلویزیونی مورد علاقه من شد. – مت

“فکر می کردم اگر بتوانم تمام مترویدها را نابود کنم، سرطان مادرم را نابود می کنم.”
والدینم برای من و برادرم برای کریسمس در سال 1989، سالی که اولین بار منتشر شد، هر کدام یک Game Boy خریدند… مادرم در اواخر سال 1991 به سرطان خون مبتلا شد و کریسمس سخت و دردناکی را با هم گذراندیم و می دانستیم که این آخرین بار خواهد بود. در حالی که من به Metroid II برگشتم، او بیشتر در رختخواب دراز کشید و در مغز 12 ساله‌ام فکر می‌کرد که اگر بتوانم تمام مترویدهای SR-388 را بکشم، به نوعی به انتقال خون کمک می‌کند سلول‌های سرطانی را بکشد. در خون مادرم این کار نکرد – من بازی را کامل کردم (با موارد 100٪) اما ژانویه بعد از بین رفت.

سال بعد من بسیار ناراضی بودم و پدرم نمی دانست چگونه کمک کند. او اغلب برای من چیزهایی می خرید تا به من روحیه بدهد – اغلب یک بازی جدید وقتی به سفر می رفتیم. یادم می‌آید که در یک سفر به هلند، سرزمین رویایی کربی را در عرض یک ساعت تمام کردم و در یک مجله بازی درباره Super Mario Land 2 خواندم، اما همان روز آن را در فرودگاه پیدا کردم و از او خواستم آن را برای من بخرد. یکی از بازی هایی که در آن کنسول قدیمی بیشتر از همه لذت بردم Link’s Awakening بود. یادم می آید که یک ورق کاغذ گراف خریدم و نقشه جهان خودم را درست کردم.

وقتی پدرم فوت کرد و من مجبور شدم همه چیزهای قدیمی خانه او را مرور کنم و تصمیم بگیرم چه چیزی را بفروشم و چه چیزی را نگه دارم، Game Boy قدیمی ام (که هنوز هم کار می کرد!) و بازی های او (که در بالا ذکر شد و همچنین Donkey را پیدا کردم). کنگ، مگا من و کسلوانیا)، همراه با لوازم جانبی و کیف من. من در نهایت آن را با بسیاری از وسایل پدرم به حراج گذاشتم. من بیشتر از هر چیز دیگری برای آن پول گرفتم. – مارک اوستروین، کارگردان هملت دزدی بزرگ

از تبلیغات پستی گذشته رد شوید

پس از تبلیغ خبرنامه

چه چیزی بازی کنیم

شما می توانید خیلی بازی کنید مورد علاقه های قدیمی Game Boy امروز در سوییچ خود، از طریق اشتراک آنلاین Nintendo Switch – از جمله Zelda: Link’s Awakening، Oracle of Ages و Oracle of Seasons. Super Mario Land 2; Wario Land 3; BurgerTime (بسیاری از مردم خاطرات خوبی از آن دارند). متروید II; بازی کارتی تجاری پوکمون (من از بچگی آن را دوست داشتم). و البته تتریس فیلترهای صفحه نمایش نوستالژیک آن جذابیت با تکنولوژی پایین را به ارمغان می آورند و برخلاف اواخر دهه 1980، می توانید بخش های دشوار بازی ها را به عقب برگردانید و دوباره پخش کنید و هر زمان که بخواهید آنها را ذخیره کنید. همچنین، در Gargoyle’s Quest نخوابید – این یکی از خلاقانه‌ترین بازی‌های Game Boy است.

موجود در: نینتندو سوییچ
زمان تقریبی بازی: تا سفر دلتنگی شما طول بکشد

چه بخوانیم

• بیلی آیلیش مجری بعدی فستیوال فورتنایت خواهد بود که در سال های گذشته توسط Weeknd و لیدی گاگا اشغال شده بود.

• گروه Embracerکه در چند سال گذشته قبل از تعطیلی چندین استودیو بازی سازی پس از شکست قرارداد مالی با عربستان سعودی، در حال ساخت استودیوهای بازی بود، اکنون به سه شرکت تقسیم شده است. در حال حاضر، پایان دوره بازسازی است که بیش از 1400 نفر را بیکار کرده است.

• در مورد Fortnite، استیون تاتیلا از Game File با رئیس و همکار سابق خود تماس گرفت. دونالد ماستارد برای یک مصاحبه گسترده در مورد خاستگاه بازی و تبدیل آن به سنگ محک فرهنگ پاپ. Mustard اولین مستندات طراحی را برای حالت بتل رویال نوشت که فورتنایت را در پشت یک Uber در راه ملاقات به شهرت رساند.

• نظر آلیس مرکانته مرا تحت تأثیر قرار داد Tales of Kenzari: Ext، بازی الهام گرفته از اسطوره بانتو و مرگ خالق (و بازیگر) پدر ابوبکر سلیم. مرکانته می نویسد: «یک چیز بسیار ویژه در مورد Tales of Kenzera وجود دارد، چیزی که … فراتر از بازی های ویدیویی است و به یک تفسیر فرهنگی بزرگتر تبدیل می شود. “آنچه او خلق کرده است ابزار شگفت انگیزی برای همه ما برای مبارزه با آن گوشه تاریک در ذهنمان است، با چشمانی اشکبار.”

چه چیزی را کلیک کنید

بلوک سوال

بدون بلوک سوال چون نسخه امروز یک نسخه شیک است، اما اگر سوالی دارید که در ایمیل بعدی به آن پاسخ دهم، یا هر چیز دیگری در مورد خبرنامه بگویید، فقط پاسخ را بزنید یا یادداشتی را به pushingbuttons@ theguardian.com ارسال کنید.