پارا، بوتان – گذرگاه دوچولا در ارتفاع 3100 متری از سطح دریا، توقفگاه کوتاهی بین تیمفو پایتخت بوتان و دره نیمه گرمسیری پوناخا است. در طول مسیر، رودودندرون های قرمز از دامنه های پوشیده از سرو بیرون می آیند و پرچم های نماز بودایی در هوا به اهتزاز در می آید. روی تپه، 108 هورتنزیا (استوپاهای کوچک) به یاد سربازان بوتانی کشته شده در سال 2003 با شورشیان ایالت همسایه آسام هند که از اردوگاه‌های جنگل‌های بوتان به عنوان پایگاهی برای عملیات جدایی‌طلبان در هند استفاده می‌کردند، ایستاده‌اند.
راهنمای من، وانگچوک، که مانند بسیاری از بوتانی ها، تنها یک نام دارد، می گوید: اکثر بوتانی ها بودایی هستند و ما عدد 108 را مقدس می دانیم. وانگچاک مرا به یاد شب گذشته می اندازد، زمانی که 108 چراغ نفتی را در مجسمه طلایی شده بودا دوردنما در خارج از تیمفو، خانه 100000 مجسمه کوچکتر بودا روشن کردم. مردم بوتان بر این باورند که روشن کردن چراغ‌های نفتی، تاریکی و نادانی را که عامل همه رنج‌ها است، از بین می‌برد.